علائم پوستی هشدار دهنده دیابت – آیا مشکلات پوستی می توانند نشانه دیابت باشند؟

معصومه عسکریخرداد ۳, ۱۴۰۰آخرین به روز رسانی: اردیبهشت ۲۳, ۱۴۰۱

بسیاری از افراد مبتلا به دیابت، به یک اختلال پوستی مرتبط با دیابت نیز مبتلا می شوند. مشکلات پوستی می تواند اولین نشانه ابتلای فرد به دیابت باشد. دیابت می تواند بر روی هر قسمت از بدن از جمله پوست تاثیر بگذارد. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت در دوره ای از زندگی خود دچار یک اختلال یا علائم پوستی دیابت می شوند.

در برخی موارد، مشکلات پوستی می توانند اولین نشانه ابتلای فرد به دیابت باشند. نمونه هایی از این شرایط، شامل عفونت های باکتریایی، عفونت های قارچی و خارش هستند. افراد دیابتی مستعد ابتلا به برخی شرایط و مشکلات خاص هستند. این موارد شامل درماتوپاتی دیابتی، نکروبیوز لیپوئیدیا دیابتیکوروم و اروپتیو گزانتوماتوز می باشند. برخی از بیماری های شایع و علائم پوستی دیابت در افراد دیابتی عبارتند از:

آکانتوز نیگریکانس

از علائم پوستی دیابت، می توان به یک بیماری به نام آکانتوز نیگریکانس اشاره کرد. آکانتوز نیگریکانس یک لکه تیره (یا نوار) از پوست مخملی در پشت گردن، زیر بغل، کشاله ران یا جاهای دیگر بدن است که می تواند به معنی انسولین بیش از حد در خون باشد. این تیرگی، از علائم پوستی دیابت و اغلب نشانه پیش دیابت است.

غالبا ممکن است این بیماری باعث تیره شدن پوست در چین و چروک های گردن شود، آکانتوزیس نیگریکانس ممکن است از اولین علائم پوستی هشدار دهنده دیابت باشد.

گاهی اوقات، این مناطق تیره ممکن است روی دست ها، آرنج ها و زانوها نیز ظاهر شوند. آکانتوز نیگریکانس می تواند افراد سالم را نیز تحت تاثیر قرار دهد، یا می تواند با برخی بیماری ها همراه باشد. این بیماری اغلب در افراد دیابتی مشاهده می شود.

واکنش های آلرژیتیک

واکنش های آلرژیک به غذاها، نیش حشرات و داروها می تواند باعث ایجاد جوش، فرو رفتگی یا برجستگی در پوست شود. اگر فکر می کنید ممکن است نسبت به دارویی واکنش آلرژیک داشته باشید، با پزشک خود تماس بگیرید. واکنش های شدید آلرژیک ممکن است نیاز به درمان اضطراری داشته باشند. برای افراد دیابتی بررسی بثورات یا برجستگی در مناطقی که انسولین تزریق می شود، اهمیت بسیاری دارد.

تصلب شرایین

تصلب شرایین، به معنی تنگ شدن و سخت شدن عروق است که یک بیماری جدی و تهدید کننده زندگی تلقی می شود. در حالی که تصلب شرایین غالبا با رگ های خونی قلب یا نزدیک آن در ارتباط است، اما می تواند رگ های خونی در سراسر بدن را نیز تحت تاثیر قرار دهد، از جمله رگ های خونی پوست. وقتی رگ های خونی پوست باریک می شوند، به دلیل کمبود اکسیژن تغییراتی در پوست ایجاد می شود. ریزش مو، نازکی و براق شدن پوست، ضخیم شدن و تغییر رنگ ناخن های پا و سردی پوست از علائم تصلب شرایین هستند. از آنجا که خون، حامل گلبول های سفید است و به مبارزه با عفونت کمک می کند، ساق و کف پای فرد مبتلا به تصلب شرایین در هنگام آسیب دیدگی، به کندی بهبود می یابند.

عفونت های باکتریایی

انواع مختلفی از عفونت های باکتریایی بر روی پوست تاثیر می گذارند؛ از جمله گل مژه، جوش و کربنکل (کفگیرک). علاوه بر پوست، ناخن ها نیز دچار عفونت های باکتریایی می شوند. در عفونت باکتریایی، مناطق درگیر به طور کلی گرم، متورم، قرمز و دردناک هستند. بیشتر عفونت های باکتریایی نیاز به درمان با آنتی بیوتیک ها به صورت قرص و یا کرم دارند.

تاول های دیابتی (Bullosis diabeticorum)

در موارد نادر، روی پوست افراد مبتلا به دیابت، تاول هایی ایجاد می شوند که شبیه به تاول های سوختگی هستند. این تاول ها می توانند روی انگشتان دست، انگشتان پا، ساق پا، کف پاها یا بازوها ایجاد شوند. تاول های دیابتی معمولا بدون درد بوده و به خودی خود بهبود می یابند. این تاول ها اغلب در افرادی که به نوروپاتی دیابتی مبتلا هستند، رخ می دهند.

درموپاتی دیابتی

دیابت می تواند رگ های خونی کوچک بدن که خون را به پوست می رسانند، تحت تاثیر قرار دهد. تغییر در رگ های خونی ناشی از دیابت می تواند باعث ایجاد بیماری پوستی به نام درموپاتی دیابتی شود. درموپاتی به صورت لکه های پوسته پوسته ای ظاهر می شود که به رنگ قهوه ای روشن یا قرمز است و اغلب در جلوی پاها ایجاد می شود. این لکه ها صدمه ای به فرد نمی زند، تاول نمی زند، یا خارش دار نیستند و به طور کلی به درمان نیاز ندارند. این لکه ها را گاهی لکه های پوستی می نامند.

اسکلروز دیجیتال

“اسکلروز” به معنی سخت شدن بوده و کلمه “دیجیتال” به انگشتان دست و پا اشاره دارد. بنابراین، بیماری اسکلروز دیجیتال نوعی بیماری است که در آن پوست انگشتان دست، انگشتان پا و دستان ضخیم، مومی و سفت می شوند. سفتی مفاصل انگشت نیز ممکن است رخ دهد. لوسیون ها و مرطوب کننده ها ممکن است به نرم شدن پوست کمک کنند.

آنولار گرانولومای منتشر شده

آنولار گرانولومای منتشر شده یکی دیگر از علائم پوستی دیابت است. این وضعیت باعث ایجاد نواحی کاملا مشخص، حلقه ای یا قوسی شکل روی پوست می شود. این بثورات غالبا روی انگشتان، دست ها و پاها ایجاد می شوند، اما ممکن است روی تنه نیز ظاهر شوند. این بثورات می تواند قرمز، قرمز قهوه ای یا به رنگ پوست باشند. معمولا نیازی به درمان این بثورات نیست، اما در بعضی موارد ممکن است به استفاده از داروی موضعی استروئید مانند هیدروکورتیزون نیاز باشد.

اروپتیو گزانتوماتوز

هنگامی که سطح گلوکز خون به خوبی کنترل نشده باشد و تری گلیسیرید در خون به سطح بسیار بالایی برسد، اروپتیو گزانتوماتوز می تواند در برخی افراد رخ دهد. این وضعیت به صورت برجستگی هایی سفت، زرد و نخود-مانند روی پوست ظاهر می شود. این برجستگی ها که توسط هاله های قرمز احاطه شده و می توانند خارش دار باشند، معمولا در پاها، بازوها، باسن و پشت دست ها دیده می شوند. برای درمان ممکن است به داروهای کاهنده چربی نیاز باشد.

عفونت های قارچی

عفونت های قارچی می توانند مسئول برخی علائم پوستی دیابت باشند. قارچ شبیه به مخمر به نام کاندیدا آلبیکنز مسئول بسیاری از عفونت های قارچی مبتلایان به دیابت است. این قارچ بثورات قرمز و خارش دار ایجاد می کند که اغلب توسط تاول های کوچک و پوسته احاطه شده است. این عفونت ها اغلب در چین های گرم و مرطوب پوست ایجاد می شوند. درمان عفونت های قارچی شامل خشک نگه داشتن منطقه و استفاده از ترکیبی از داروهای موضعی استروئید و ضد قارچ است.

خارش

خارش پوست، می تواند دلایل زیادی مانند عفونت مخمری، خشکی پوست یا جریان خون ضعیف داشته باشد. هنگامی که خارش به دلیل جریان خون ضعیف ایجاد می شود، بیشتر ساق پا و کف پا تحت تاثیر قرار می گیرند. از لوسیون یا کرم استفاده کنید، از از دوش آب گرم خودداری و از صابون های ملایم برای لطیف و مرطوب نگه داشتن پوست استفاده کنید. مرطوب کننده ها همچنین از خارش ناشی از خشکی پوست جلوگیری می کنند.

نکروبیوز لیپوئدیکا

یکی از علائم پوستی هشدار دهنده دیابت، نکروبیوز لیپوئدیکا می باشد. این بیماری پوستی غالبا به صورت برجستگی های ریز و کوچک به نظر می رسد که شبیه جوش هستند. با پیشرفت علائم، این برجستگی ها به لکه هایی از پوست متورم و سفت تبدیل می شوند. این لکه ها می توانند زرد، قرمز یا قهوه ای باشند.

نکروبیوز لیپوئدیکا در اثر تغییر در رگ های خونی ایجاد می شود و به طور کلی قسمت پایین ساق پا را تحت تاثیر قرار می دهد. در بیماری نکروبیوز لیپوئدیکا، پوست آسیب دیده از نظر ظاهری برجسته، زرد و مومی می شود و اغلب حاشیه آن به رنگ بنفش مایل به آبی است. گاهی اوقات، نکروبیوز لیپوئدیکا دارای خارش و درد است. تا زمانی که زخم ها باز نشوند، درمان ضروری نیست. در صورت باز شدن زخم ها یا دردناک بودن ضایعات، برای معالجه به پزشک خود مراجعه کنید.

اسکلرودرمی دیابتیکوروم

یکی دیگر از علائم پوستی دیابت، اسکلرودرمی دیابتیکوروم نام دارد. این بیماری مانند بیماری اسکلروز دیجیتال، باعث ضخیم شدن پوست می شود. اما اسکلرودرمی دیابتیکوروم پوست پشت گردن و قسمت فوقانی پشت را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت نادر، اغلب مبتلایان به دیابت با اضافه وزن را درگیر می کند. استفاده از لوسیون ها و مرطوب کننده ها ممکن است به نرم شدن پوست کمک کند.

ویتیلیگو

ویتیلیگو نوعی بیماری است که بر رنگ پوست تاثیر می گذارد. در بیماری ویتیلیگو، سلول های سازنده رنگدانه (ماده ای که رنگ پوست را کنترل می کند) از بین می روند و در نتیجه لکه هایی از پوست تغییر رنگ می یابد. ویتیلیگو اغلب آرنج، زانو و دست را تحت تاثیر قرار می دهد، اما ممکن است در صورت (اطراف دهان، سوراخ های بینی و چشم) نیز دیده شود. این وضعیت در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ دیده می شود. برای جلوگیری از آفتاب سوختگی بر روی پوست تغییر رنگ داده، باید از ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید.

چگونه می توان از این بیماری ها و علائم پوستی دیابت پیشگیری کرد؟

تحت کنترل نگه داشتن دیابت مهمترین عامل در جلوگیری از بروز عوارض و علائم پوستی دیابت است. حفظ كنترل سطح گلوكز خون در محدوده توصیه شده توسط پزشک از اهمیت زیادی برخوردار است. مراقبت مناسب از پوست همچنین می تواند به کاهش خطر مشکلات پوستی کمک کند.

اگر به دیابت مبتلا هستید، یک سری اقدامات لازم برای جلوگیری از مشکلات پوستی وجود دارد. برای مراقبت از پوست خود نکات زیر را در نظر بگیرید:

دیابت خود را کنترل کنید. توصیه های پزشک خود را در مورد تغذیه، ورزش و دارو دنبال کنید. سطح گلوکز خون خود را در حد توصیه شده نگه دارید.
پوست خود را تمیز و خشک نگه دارید. هنگام استحمام یا دوش گرفتن، از آب گرم و صابون ملایم و مرطوب کننده استفاده کنید. پس از شستشو، حتما پوست خود را خوب آب بکشید و خشک کنید. قسمت هایی از بدن را که آب می تواند جمع شود مانند زیر بازوها، زیر سینه، بین پاها و بین انگشتان را خشک کنید.
بعد از شستن بدن به پوست خود توجه کنید. اطمینان حاصل کنید که هیچ لکه خشک، قرمز و دردناکی روی پوست ندارید که بتواند آلوده شود.
از استحمام با آب داغ و استحمام طولانی خودداری کنید. در وان حمام از شوینده های با کف زیاد که اغلب حاوی مواد شوینده خشک کننده هستند خودداری، و از خاراندن خشکی پوست پرهیز کنید.
پس از شستشو با استفاده از لوسیون یا کرم، پوست خود را مرطوب نگه دارید. از پزشک خود بخواهید که یک لوسیون خوب پیشنهاد کند. لوسیون را نزدیک سینک ظرفشویی نگه دارید تا بعد از شستن دست ها بتوانید از آن استفاده کنید. شما باید از یک مرطوب کننده بدون عطر و بدون رنگ استفاده کنید.
برای جلوگیری از ترک خوردن لب، بالم لب بزنید.
محصولاتی را که روی پوست خود استفاده می کنید محدود کنید تا احتمال واکنش را کاهش دهید.
بریدگی های پوستی را بلافاصله درمان کنید. بریدگی ها را با آب و صابون بشویید. از داروهای ضد عفونی کننده ید دار یا الکل برای تمیز کردن بریدگی ها خودداری کنید، زیرا این مواد بسیار خشن هستند. از پزشک خود بخواهید که یک کرم یا پماد آنتی بیوتیک برای ترمیم بریدگی های جزئی پیشنهاد کند.
برای مرطوب و سالم نگه داشتن پوست، مایعات زیاد به ویژه آب بنوشید.
برای جلوگیری از خشکی پوست هنگام کاهش دما، از دستگاه رطوبت ساز اتاق استفاده کنید تا رطوبت را به هوای داخل اضافه کنید.
برای محافظت از پوست در برابر آفتاب، از کرم های ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر روی بینی خود استفاده کنید و کلاه بپوشید. در ماه های سردتر دستکش و کفش یا چکمه گرم بپوشید.
لباس زیر سفید کاملا نخی بپوشید. پنبه اجازه می دهد هوا در اطراف بدن حرکت کند.

چه زمانی باید در رابطه با علائم پوستی دیابت به پزشک مراجعه کنید؟

در صورت بروز هر یک از مشکلات زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

بریدگی، سوختگی یا عفونت عمده
تغییر پوستی یا مشکلی که برطرف نمی شود
بثوراتی که پس از مصرف دارو ایجاد می شود
بثوراتی که نزدیک محل تزریق انسولین ایجاد می شود

چگونه می توان از بیماری های پوستی ناشی از دیابت مراقبت کرد؟

باید همیشه یک جعبه کمک های اولیه در دسترس داشته باشید. این جعبه باید شامل موارد زیر باشد:

پماد آنتی بیوتیک
پد گاز
نوار ضد حساسیت یا نوار کاغذی
حوله های پاک کننده از پیش بسته بندی شده (در صورت موجود نبودن آب و صابون)

نحوه مراقبت از تاول ها در افراد مبتلا به دیابت

سعی نکنید تاول را بترکانید و مایع درون آن را تخلیه کنید. پوستی که تاول را می پوشاند به محافظت از آن در برابر عفونت کمک می کند.
محل را به آرامی با صابون ملایم و آب گرم بشویید.
به تاول پماد آنتی بیوتیک بزنید.
تاول را با یک باند ضد حساسیت یا یک پد گاز بپوشانید.
حداقل روزی یک بار باند را عوض کنید.
تا زمانی که تاول بهبود یابد، کفش راحت بپوشید.