چرا افراد کوتاه قد در معرض خطر دیابت هستند اما افراد قد بلندتر بیشتر به سرطان مبتلا می شوند
یک مطالعه جدید در آلمان سعی در توضیح ارتباط مکرر مشاهده شده بین افراد کوتاه قد و خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع ۲ دارد. این تحقیقات نشان داد که افراد قد کوتاه، به ویژه مردان قد کوتاه، تمایل بیشتر به ابتلا به بیماری هایی در ارتباط با چربی کبد و متعاقبا دیابت دارند. اما تحقیقات دیگر نشان می دهد که افراد قد بلند با خطر بیشتر ابتلا به سرطان مواجه می شوند.
چندین سال است که محققان ارتباط عجیب بین قد و بیماری را تشخیص داده اند. مطالعات نشان داده اند که قد به طور معکوس با دیابت نوع ۲ و بیماری های قلبی عروقی در ارتباط است. این بدان معناست که هرچقدر قد کوتاه تر باشید، احتمال بیشتری دارد که به دیابت نوع ۲ و بیماری های قلبی عروقی مبتلا شوید.
تحقیقات جدید تیمی از دانشمندان آلمانی، توجه خود را برای یافتن مولفه های خاص قد و ارتباطشان با این بیماری ها و اینکه آیا نشانگرهای زیستی دیگری برای توضیح این ارتباط غیر معمول وجود دارد یا خیر، معطوف کرد. داده های حاصل از تحقیقات اروپا برای سرطان و تغذیه (EPIC) مورد استفاده قرار گرفت و بیش از ۲۰۰۰ عامل در این تحلیل گنجانده شده است.
این تحقیق نشان داد هر ۱۰ سانتی متر اضافی از قد، خطر ابتلا به دیابت در مردان را ۴۱ درصد و در زنان ۳۳ درصد کم تر می کند. این ارتباط در بزرگسالان با وزن طبیعی قوی تر بود. در مطالعات اشاره شده است که چاقی می تواند تا حدودی با کاهش خطر ابتلا به دیابت در افراد بلند قد، مقابله کند.
این تحقیقات نشان می دهد که پاهای بلند تر در مردان می تواند با کاهش خطر دیابت همراه باشد، اما این ارتباط در خانم ها مشاهده نشده است. جامع ترین مشاهده در این مطالعه نشان داد که فاکتورهای چربی های کبدی و مشکلات قلبی فشار خون، به طور قابل توجهی به عنوان عامل ابتلا به دیابت در افراد قد کوتاه تر محسوب می شود.
محققان خاطرنشان می كنند كه تحقیقات دیگر همبستگی بین افزایش قد و چربی كبد را نشان داده است، اما تحقیقات بیشتری برای توضیح این ارتباط عجیب لازم است.
هنوز مشخص نیست که چرا افراد قد بلند نشانگرهای قلب و عروق مطلوب تری را نشان می دهند. عوامل مختلفی از جمله انواع عوامل ژنتیکی بالقوه مربوط به قد و شرایط قلبی- متابولیک، حساسیت بیشتر به انسولین در افراد قد بلند و عملکرد سلول های بتا، در این وضعیت مطلوب نقش دارند. به نظر می رسد این امر با افزایش فعالیت پروتئین های رشد خاصی مانند فاکتور رشد شبه انسولین ۱ و ۲ در افراد قد بلند مرتبط باشد (IGF).
با این حال، در حالی که این مکانیسم های خاص می تواند از یک فرد قد بلند در برابر دیابت و بیماری های قلبی عروقی محافظت کنند، ممکن است آن ها را در معرض ابتلا به تعدادی از سرطان ها قرار دهد و این امر تایید کننده ارتباط طولانی مدت بین قد و بیماری است. هرچه فرد بلندتر باشد، خطر ابتلا به سرطان های مختلف در آن بیشتر است.
در حقیقت، خطر ابتلا به سرطان یک فرد با هر ۱۰ سانتی متر ارتفاع اضافی، ۱۰ درصد افزایش می یابد. چندین سرطان به ویژه سرطان های کلیه، پستان، تخمدان، کولورکتال و پروستات، در افراد بلندتر شایع است.
نوشته مرتبط: علل بروز سرطان سینه در مردان – راه های تشخیص و درمان
این ارتباط بین قد و سرطان برای چندین دهه مشاهده شده است. یکی از فرضیه ها برای توضیح این ارتباط که به مدت طولانی مشاهده شده است، بسیار ساده است. افراد بلند قد سلول های بیشتری دارند و سلول های بیشتر اساسا خطر جهش های بیشتر را افزایش می دهند و احتمال ابتلا به انواع سرطان را افزایش می دهد.
در سال ۱۹۷۷، یک اپیدمیولوژیست آماری از دانشگاه آکسفورد به نام ریچارد پتو، این فرضیه که ” سلول های بیشتر برابر است با سرطان بیشتر”، را مورد کندوکاو قرار داد. پتو مطرح کرد، اگر سرطان با تعداد سلول ها ارتباط دارد، در نتیجه ارگانیسم های بزرگتر باید نسبت به ارگانیسم های کوچکتر به میزان قابل توجهی بیش تر دچار سرطان شوند.
به عنوان مثال، نهنگ ها و فیل ها باید با سرعتی بسیار بالاتر نسبت به موش ها به سرطان مبتلا شوند. اما همانطور که پتو در مطالعه خود در سال ۱۹۷۷ نشان داد، چنین نبود. این مشاهدات به سرعت، پارادوکس پتو نام گرفت.
برای توضیح پارادوكس پتو، پیشنهاد شد كه گونه های بزرگتر حیوانات باید سازوكارهای تخصصی تری برای سرکوب سرطان به کار بگیرند. تعداد زیادی از مطالعات اخیر برای آشکار کردن برخی از این مکانیسم های پنهان، آغاز شده است. دو مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد كه فیل ها ۲۰ نسخه از یک ژن به نام P53 دارند.
این ژن به عنوان یک ژن سرکوبگر تومور شناخته می شود و انسان فقط یک نسخه از این ژن را دارد و به نظر می رسد جهش های P53 در بیش از نیمی از سرطان های موجود در انسان نقش دارد.
نوشته مرتبط: آیا میتوان حتی بدون سیگار کشیدن به سرطان ریه مبتلا شد؟
بنابراین در حالی که به نظر می رسد گونه های بزرگتر پستانداران انواع مکانیسم سرکوب سرطان را تکامل داده اند، اما عموما افراد بزرگتر در گونه ها هنوز هم میزان بالاتری از سرطان را بروز می دهند. جدیدترین مطالعه تایید کننده این مشاهدات، در سال ۲۰۱۸ توسط زیست شناس تکاملی لئونارد نانی (Leonard Nunney) انجام شد.
یافته های نانی نشان داد که افزایش خطر همه سرطان ها با قد ارتباط ندارد. برای مثال، در حالی که بیشترین شیوع ملانوما (سرطان پوست) در افراد قد بلند دیده می شود، برخی از سرطان های دیگر مانند مری، معده و دهان به هیچ وجه با بلند بودن قد افزایش نمی یابد.
فرضیه ارائه شده این است که میزان تقسیم سلولی بالاتر، خطر جهش برای ایجاد سرطان را افزایش می دهد و افزایش میزان تقسیم سلولی به طور بالقوه می تواند توسط هورمون های رشد انسولین واسطه، انجام شود. نانی برای حمایت از این فرضیه، شرایطی به نام سندرم لارون را ذکر می کند، که دلیل آن کمبودهای فاکتور رشد انسولین و بروز آن در افراد قد کوتاه را تایید می کند. افراد مبتلا به سندرم لارون نیز به میزان بسیار بالایی به سرطان مبتلا می شود.
اما چرا سرطان پوست در افراد قد بلند به میزان بسیار بالایی مشاهده می شود؟ این امر به آن دلیل است که سلول های پوستی در سطح وسیع تری را در افراد قد بلند پوشش می دهند و به طور مداوم در طول زندگی فرد تقسیم می شوند و خطر جهش های سوماتیک منتهی به سرطان را افزایش می دهند.
معنی این ها چیست؟ به این معنی است که اگر شما کوتاه باشید احتمال دارد به دیابت نوع ۲ مبتلا شوید و اگر قد بلندی داشته باشید، ابتلا به سرطان پوست محتمل تر خواهد شد.
منبع
