// //
حقایقعلوم

چرا نمی توان در شب ستاره ها را از پنجره هواپیما دید؟

وقتی در شب به آسمان نگاه می کنیم تمام مدت ستاره ها را در آنجا می بینیم. اما اگر قصد دارید که موقع سفر کردن با هواپیما کنار پنجره بنشینید تا در شب ستاره ها را تماشا کنید، باید بدانید که احتمال آن بسیار کم است.

قطعا می دانیم که ستاره ها در آسمان هستند، اما چه اتفاقی باعث می شود نتوانیم آن ها را در شب از هواپیما ببینیم؟

در ادامه به مواردی می پردازیم که باعث می شوند نتوانید در شب ستاره ها را از هواپیما ببینید.

دیدن ستاره ها از هواپیما

حداقل به لحاظ توانایی ما در دیدن اجسام آسمانی دوردست که میلیاردها کیلومتر با سیاره زمین فاصله دارند، نگاه کردن به آسمان از هواپیما نباید تفاوت زیادی با نگاه کردن به آسمان از روی زمین داشته باشد.

نزدیکترین ستاره به سیاره ما، خورشید است. علی رغم این که خورشید تقریبا ۱۵۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد، رسیدن نور آن به زمین ۸ دقیقه طول می کشد. این باید به شما ایده ای بدهد که چگونه پرتوهای نوری بسیار سریع حرکت می کنند. بعد از خورشید، دومین ستاره همسایه ما پروکسیما سنتاوری (Proxima Centauri) است. فاصله بین خورشید با پروکسیما سنتاوری برابر با ۴.۲۴ سال نوری است. باید بدانید، ۱ سال نوری حدود ۹ تریلیون کیلومتر یا ۶ تریلیون مایل است.

از آنجا که بیان این اعداد به کیلومتر فقط شامل عددهایی با تعداد صفر زیادی خواهد بود، در اینجا تصویری وجود دارد که به شما کمک می کند تقریبا فاصله های نسبی را که ما در اینجا در مورد آن صحبت می کنیم تجسم کنید.

فاصله-ستاره ها
فاصله زمین با ماه، خورشید و پروکسیما سنتاوری

همه این ها برای تاکید بر این واقعیت است که ستارگان در آسمان شب از ما فاصله زیادی دارند. بنابراین، صرف نظر از اینکه در زمین هستید یا در هواپیما، توانایی دیدن این ستاره های دورافتاده، کم و بیش یکسان است.

در طول روز

شما نمی توانید ستاره ها را در طول روز از زمین ببینید. هواپیماها از این نظر تفاوتی ندارند. دلیل آن هم این است: در طول روز، نور حاصل از خورشید زیاد است که درخشش هر جسم آسمانی دیگری را از بین می برد. صرف نظر از ستاره هایی که تریلیون ها کیلومتر با ما فاصله دارند؛ در بیشتر روزها، ما حتی نمی توانیم ماه را ببینیم، که فقط ۳۸۴،۰۰۰ کیلومتر از ما فاصله دارد و یکی از درخشان ترین اشیاء در آسمان ما است.

بنابراین، تلاش برای دیدن آن ستاره های چشمک زن از پنجره هواپیما در طول روز، یک تلاش بیهوده است.

پس چرا نمی توانیم شب ها از پنجره هواپیما ستاره ها را ببینیم؟

ممکن است کسی تصور کند که دیدن ستاره ها در هنگام شب بسیار آسان است، زیرا خورشید در اطراف نیست و آسمان سیاه در تضاد کامل با ستاره های براق و چشمک زن است. با این حال، اگر چنین استدلالی دارید، شاید تعجب کنید، حتی در شب، نور ستاره باید با چند منبع نور دیگر رقابت کند.

آلودگی نوری و skyglow

آلودگی-نوری
آلودگی نوری

هنگام پرواز روی آسمان یک کلان شهر یا یک شهر با جمعیت متراکم، به احتمال زیاد قادر به دیدن ستاره ها از پنجره ی هواپیما نخواهید بود. این امر به این دلیل است که نور زیاد و مصنوعی (یعنی آلودگی نوری) شهر می تواند آسمان آن شهر را روشن کند و باعث درخشش آن شود.

چنین درخشندگی آسمان شب را skyglow گویند. همانطور که احتمالا حدس زده اید، این یکی از اثرات برجسته ی آلودگی نور است.

نور تابیده شده از ماه

ماه
ماه

در شب هایی که ماه کامل است، دیدن ستارگان از پنجره هواپیما دشوار خواهید بود، زیرا درخشش ماه در آسمان در اوج خود است، که رسیدن نور ستارگان به چشم ما را دشوار می کند.

روشنایی مصنوعی در کابین هواپیما

نکته آخر اینکه چراغ های مصنوعی داخل کابین هواپیما نیز می توانند دیدن ستاره ها از طریق پنجره در آسمان شب را سخت تر کنند. چشمان شما با نورپردازی کابین تنظیم می شود، بنابراین درک درخشش کم رنگ و کم نور ستاره های دوردست برای آن ها دشوار می شود.

چگونه می توانید ستاره ها را در آسمان شب از طریق پنجره هواپیما مشاهده کنید؟

امکان دیدن ستاره ها از طریق پنجره هواپیما وجود دارد. همانطور که اشاره کردیم، عواملی که دیدن ستاره ها را از درون یک هواپیما دشوار می کند قابل تغییر نیست. با این وجود، کاری که می توانید انجام دهید این است که چشمانتان را به تاریکی (یا حداقل روشنایی) عادت دهید تا بتوانند درخشش کمرنگ ستاره ها را تشخیص دهند.

این کار با چند روش مختلف قابل انجام است. البته، موثرترین گزینه کم کردن نور (در صورت خاموش نبودن کامل) چراغ های کابین برای چند دقیقه است تا میزان روشنایی داخل کابین کاهش یابد. با این حال، از آنجا که این خیلی کاربردی نیست، شما باید راهی را برای کاهش نور محیطی که به چشم شما می رسد، بیابید.

یکی از این راه ها، استفاده از یک تکه لباس ضخیم (مانند پتو) و قرار دادن آن بر روی سر خود به گونه ای است که نور محیط (تقریبا) کاملا مسدود شود.

اگر در مورد سایر عوامل طبیعی/ خارجی (که نمی توانید کنترل کنید) خوش شانس باشید، پس از چند دقیقه، هنگامی که چشمان شما به اندازه کافی به تاریکی عادت کرد، می توانید آن اجسام کوچک براق آسمانی را ببینید که در آسمان شب می درخشد.

نوشته مرتبط: چرا همه از شنیدن صدای خود متنفرند؟

منبع

scienceabc

حلیا عشوری

حلیا عشوری یکی از نویسندگان بخش حقایق و رخدادهای تاریخی است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *