10 ایده و اختراع برتر، که بسیار جلوتر از زمان خود بودند
گاهی اوقات، یک ایده چنان هوشمندانه است که بلافاصله جهان را تغییر می دهد و گاهی اوقات برخی ایده ها، برای پذیرفته شدن، به زمان بیشتری نیاز دارند. حتی ممکن است درک کارآمد بودن یک ایده، هزاران سال طول بکشد. در ادامه به ۱۰ ایده و اختراع برتر که بسیار جلوتر از زمان خود بودند، اشاره ای خواهیم داشت.
۱۰- شیشه نشکن
شیشه، یک اختراع فوق العاده است. شیشه نه تنها برای نگهداری مواد غذایی و نوشیدنی کاربرد دارد، بلکه می توان از آن برای ساخت یک وسیله لوکس و تزئینی نیز استفاده کرد. شیشه در حدود ۳۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در بین النهرین کشف شد و در ابتدا فقط در دسترس افراد خاصی بود. با توجه به شکنندگی و دشواری تولید آن، شیشه به عنوان ماده ای گران قیمت و کمیاب شناخته می شد.
به گفته گایوس پلینیوس دوم، معروف به پلینی بزرگ (طبیعیدان، فیلسوف طبیعی و نویسنده رومی و مولف کتاب «دانشنامه تاریخ طبیعی»)، مخترع شیشه نشکن، کشف خود را به امپراتور روم، تیبریوس، نشان داد. آن مخترع باهوش یک نوع شیشه نشکن و انعطاف پذیر را اختراع کرده بود.
در روایتی گفته می شود، آن مخترع یک لیوان شیشه ای به تیبریوس هدیه کرد، که از نظر تیبریوس بسیار زیبا بود اما چیز خاصی نبود. پس از آنکه تیبریوس آن را به مخترع برگرداند، شیشه ساز، لیوان را روی زمین انداخت تا به امپراطور نشان دهد این لیوان شیشه ای جدید، نشکن است.
ظاهرا، تیبریوس نگران بود که این کشف، ارزش نقره و طلا را از بین ببرد، بنابراین دستور داد تا سَر مخترع را از بدنش جدا کنند. هرچند به عقیده پلینی بزرگ این داستان بعید است، برخی از محققان معتقدند که ممکن است این فرد شکل اولیه شیشه بوروسیلیکات نشکن را که امروزه استفاده می شود، اختراع کرده باشد.
۹- اتم ها
اگر یک تکه کیک را برداشته و برش بزنید، چه اتفاقی می افتد؟ شما دو تکه ی کوچکتر از آن کیک خواهید داشت. اگر آن تکه های کوچک را بارها برش بزنید چه می شود؟ به نظر اکثر متفکران در جهان باستان، تعداد برشی که می توانستید انجام دهید، پایان ندارد. آن ها بر این باور بودند هر چقدر کیک را تکه تکه کنید، یک تکه کیک کوچکتر همیشه وجود دارد. اما از نظر دموکریتوس و لوسیپوس، همیشه یک قطعه کوچک از کیک وجود خواهد داشت که “غیرقابل برش” است. به زبان یونانی، کلمه “غیر قابل بُرِش”، “آتوموس” نامیده می شود، که کلمه اتم نیز از آن گرفته شده است.
از نظر این فلاسفه، اتم ها به اشکال مختلف در می آیند. با مخلوط کردن این انواع مختلف اتم ها، کلیه مواد مرئی ایجاد می شوند. امروزه این مخلوط ها را، مولکول می نامیم. علی رغم اینکه وجود اتم ها برای اولین بار در قرن پنجم قبل از میلاد مسیح بدیهی شمرده می شد، اما در اواخر قرن نوزدهم میلادی برخی از مردم هنوز وجود اتم ها را بعید می دانستند. حتی در جهان باستان، اشاراتی به نظریه کوانتوم نیز شده است. طبق گفته اپیکوروس، وقتی چیزی روی اتم ها تاثیر نمی گذارد، اتم ها در خطوط مستقیم حرکت می کنند، اما گاهی اوقات به طور تصادفی “منحرف می شوند”.
بخوانید: کامپیوتر کوانتومی چیست و آیا به زودی می توانیم آن را بخریم؟
۸- دستگاه فروش خودکار
هیرون اسکندریه، یکی از افرادی بود که به نظر می رسید هر ایده او، به یک منبع الهام تبدیل می شد. او در قرن اول میلادی زندگی می کرد. هیرون چیزهایی را اختراع می کرد که نزدیک به ۲۰۰۰ سال بعد نیز، کسی نظیر این ابداعات را ندیده بود. یکی از اولین ایده های او، علم و دین را به طرز بسیار دلپذیری در کنار یکدیگر قرار داد.
آب مقدس، مدتهاست که به عنوان یکی از جنبه های های مذهبی شناخته شده است. مردم در دنیای باستان، برای استفاده از آب مقدس باید هزینه آن را پرداخت می کردند. اما حتی در مقابل چشمان خدایان، برخی از مردم بیش از آنچه که پرداخت می کردند، آب بر می داشتند.
هیرون، اولین ماشین فروش خودکار را اختراع کرد. نمازگزار، سکه ای را درون شکاف می انداخت و این کار، اهرمی را که لوله را باز می کرد، حرکت می داد. سپس آب از لوله بیرون می ریخت. هنگامی که سکه به داخل دستگاه می افتاد، آب متوقف می شد. هر نمازگزار به همان مقداری که پول پرداخت می کرد، آب مقدس دریافت می کرد.
۷- درب های اتوماتیک
امروزه هنوز هم نسخه هایی از “هفت کتاب” (یکی از کتاب های نوشته شده توسط هیرون اسکندریه) وجود دارد و در آن پر از اختراعات شگفت انگیز است. برخی از ایده های هیرون، به گونه ای معجزه آسا طراحی شده اند. اگرچه ما کاربرد درب های اتوماتیک را برای استفاده در فروشگاه ها می دانیم، اما هیرون هنگام ساخت درب های اتوماتیک برای معبد، قصد داشت پرستش کنندگان را به وحشت بیندازد. در طراحی هیرون، درب معبد، هنگام نزدیک شدن مردم باز نمی شد، بلکه آن ها فقط هنگام روشن شدن آتش بر روی محراب باز می شدند. گرمای آتش، هوای محبوس شده در فضای توخالی محراب را گرم کرده و هوای منبسط شده، آب را به سطل هدایت می کرد. سطل سنگین روی یک طناب کشیده می شد و درب ها را باز می کرد.
۶- نیروی بخار
شاید یکی از اختراعات هیرون، درواقع موجب انقلابی در جهان می شد. اگر اختراعات مجهز به بخار هیرون به درستی درک می شد، انقلاب صنعتی قرن هجدهم در اروپا می توانست صدها سال زودتر اتفاق بیفتد. هیرون دریافت که آب پس از تبدیل شدن به بخار، منبسط می شود. او از توپی توخالی و چند لوله، شیئی به نام گوی بُخار ساخت. با تولید بخار و بیرون کشیدن آن از لوله ها، توپ توخالی به سرعت می چرخد. او بدین ترتیب اولین ماشین بخار را اختراع کرد.
متأسفانه، گوی بخار، تنها یک ایده کنجکاوانه باقی ماند و تا حد زیادی فراموش شد.
۵- لنزهای تماسی
عینک هایی که برای کمک به بهبود بینایی استفاده می شود، برای اولین بار در قرن سیزدهم در ایتالیا استفاده شد. تمام افرادی که از عینک استفاده می کنند با این موضوع که عینک ها پر دردسر هستند، موافقند. یکی از ساده ترین راه ها، استفاده از لنزهای تماسی است.
در سال ۱۵۰۸، لئوناردو داوینچی مقاله ای نوشت که در آن شرح می دهد چگونه فرو بردن سر در آب موجب تغییر دید می شود. سپس ایده استفاده از قیف های دارای لنز و پر از آب که می توانست روی چشم ها چسبانده شود، به ذهنش رسید. البته این اختراع عملی نبود.
نسخه ساده تر این ایده، به ذهن رنه دکارت رسید. او از خود پرسید چرا یک لوله شیشه ای را پر از آب و آن را مستقیم به کره چشم متصل نکنیم؟ این لنزها اولین لنزهایی بودند که مستقیما با چشم در تماس بودند. متاسفانه، این لنزها جلوی پلک زدن را می گرفتند. برای بهبود طراحی رنه دکارت، توماس یانگ طول لوله های شیشه ای را کاهش داد تا پلک ها بسته شوند. اما برای اینکه آن ها در جای خود بمانند، مجبور شد از موم استفاده کند تا آن ها را به دور چشم بچسباند. لنزهای تماسی ایده خوبی بودند، اما فناوری در آن زمان هنوز پیشرفته نبود.
۴- گرمایش از کف
در یک شب زمستانی نشستن در کنار آتش و تماشای آن بسیار دوست داشتنی است. اما آتش، در گرم کردن خانه بسیار ناکارآمد است زیرا بیشتر گرما از دودکش بالا می رود. علاوه بر این، تنها قسمت هایی از بدن که به آتش نزدیکتر هستند، گرم می شوند.
رومیان، کسانی نبودند که اجازه دهد این هدر رفت گرما، ادامه پیدا کند. آن ها روشی را برای گرم کردن مرکزی خانه های خود ابداع کردند. هنگامی که رومیان ویلا های خود را می ساختند، ابتدا یک فضای توخالی در زیر زمین ایجاد می کردند. این فضاها توسط کاشی هایی با شکاف های بزرگ بین آن ها پشتیبانی می شد. این سازه ها که به عنوان هیپوکاست یا گرمابه شناخته می شوند، اجازه می دهند هوای گرم از آن ها عبور کنند.
آتش به هیپوکاست منتقل شده و هوای خانه را از پایین گرم می کرد. هوا از طریق کانال های موجود در دیوارها به بیرون کشیده می شد. بنابراین کل خانه گرم می شد و نه فقط قسمت های نزدیک به آتش. وقتی امپراتوری روم فروپاشید، هیپوکاست ها از مد خارج شدند و اروپا برای صدها سال به مکانی بسیار سرد برای زندگی تبدیل شد.
۳- سیفون توالت
تماس با زباله های انسانی یکی از ساده ترین راه ها برای انتقال و ابتلا به بیماری های ناخوشایند است، بنابراین تلاش برای انتقال فاضلاب از محل زندگی یک امر بدیهی است. در بیشتر طول تاریخ بشر، بهترین کار، استفاده از توالت در جایی دور از محل زندگی بود.
غالبا، توالت خانگی تنها ظروف سفالی بودند که باید در خیابان تخلیه می شدند. در سال ۱۷۰۰ قبل از میلاد در کاخ مینویای کِرِت، توالت هایی ایجاد شدند که از آب روان برای انتقال فاضلاب استفاده می کردند. این کاخ باورنکردنی ممکن است اولین مکانی باشد که در آن از سیفون توالت استفاده شده است. توالت های عمومی با سوراخ های عمیق و آب روان برای قرن ها، مورد استفاده قرار گرفت.
۲- کامپیوتر
در سال ۱۸۲۲، چارلز بابیج مقاله ای به انجمن نجوم سلطنتی در لندن ارائه داد. این مقاله با نام “یادداشتی درباره ی کاربرد ماشین آلات در محاسبات جداول نجومی و ریاضی”، دست کمی از ایده او برای ساخت کامپیوتر مکانیکی نداشت.
در آن زمان، محاسبات طولانی در مجموعه بزرگی از جداول مستند می شدند. بابیج برای انجام سریعتر محاسبات تکراری، اجتناب از خطاهای موجود در این جداول حیاتی و انجام سریعتر آن نسبت به انسان، این ماشین را اختراع کرد. ماشین دیفرانسیل بابیج بسیار عجیب بود. این دستگاه که با ۸۰۰۰ قطعه برنزی ساخته شده بود و پنج تن وزن داشت، تمام نتایج ریاضیاتی را تحلیل کرده و حتی جواب محاسبات وارد شده را چاپ می کرد.
متاسفانه ماشین دیفرانسیل او، هرگز کامل نشد. علی رغم مبلغ نجومی ۱۷۰۰۰ پوندی که توسط دولت انگلیس به وی داده شد، بابیج قادر به ساخت یک مدل کارآمد نبود.
در دهه ۱۹۹۰ طرح های بابیج ساخته شد و مشخص گردید که ماشین دیفرانسیل بابیج، به درستی کار می کرد.
۱- باز هم کامپیوتر (!)
ماشین محاسبه فلزی چارلز بابیج، اولین دستگاه در نوع خود نبود. پس از اینکه در سال ۱۹۰۰ تکه های فلزی خورده و پودر شده از یک کشتی غرق شده باستانی در سواحل آنتی کیترا از آب بیرون کشیده شد، مورخان از آنچه که می دیدند متحیر شدند. این قطعات باید ابتدا توسط اشعه X مورد آزمایش قرار می گرفتند. این قطعات، حداقل از ۳۰ دندان فلزی تشکیل شده بود که در یک جعبه چوبی نگهداری می شدند.
این دستگاه در حدود ۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده است. چرخ های بهم پیوسته با نمادهایی مشخص شده اند که توسط کاربر خوانده شده و برای محاسبه موقعیت خورشید، ماه و سیارات استفاده می شوند. با چرخاندن چرخ ها، می توانید مکانیزمی را بدست آورید که به شما می گوید آسمان در هر شب به چه شکل است. بعضی از صفحات با توپ هایی نشان داده شده اند که اشیاء آسمانی را ردیابی می کنند. این مکانیسم حتی می تواند ماه گرفتگی و خورشید گرفتگی را پیش بینی کند. تاکنون، هیچ دستگاه مشابه دیگری مانند این دستگاه یافت نشده است.
بخوانید: عجایب هفتگانه دنیای مدرن کدامند؟
منبع
