هالووین بیش از هزاران سال وجود داشته است. این مراسم که در اصل یک مراسم مذهبی بود، در طول قرنها جنبه های مذهبی خود را از دست داد.
امروزه هالووین بیشتر یک جشن برای لباس پوشیدن و سرگرمی، به ویژه برای کودکان در نظر گرفته می شود.
بخوانید: زندگی غم انگیز و تراژیک جوزف مریک، مرد فیل چهره
بخوانید: ۱۰ مورد از پیش بینی های ۱۰۰ ساله گذشته جان الفرث واتکینز که به واقعیت پیوستند
ریشه های باستانی هالووین
ریشه هالووین به جشن باستانی سلت ها برمی گردد. سلت ها که ۲۰۰۰ سال پیش زندگی می کردند (بیشتر در منطقه ای که اکنون ایرلند، بریتانیا و شمال فرانسه است)، سال نو خود را در اول نوامبر جشن گرفتند.
این روز، پایان تابستان و برداشت محصول و آغاز زمستان تاریک و سرد بود، زمانی از سال که اغلب مرگ و میرهای انسان در آن اتفاق میفتاد.
سلت ها بر این باور بودند که در شب قبل از سال جدید، مرز بین دنیای زنده ها و مردگان محو می شود. در شب ۳۱ اکتبر آن ها «سوون» را جشن می گرفتند، زیرا اعتقاد بر این بود که در آن روز ارواح مردگان به زمین باز می گشتند. بنابراین مردم لباس های ترسناک می پوشیدند و برای دفع ارواح، آتش روشن می کردند. به این ترتیب استعاره های محبوب هالووین مانند جادوگران، ارواح و اجنه با این جشن مرتبط شدند.
از آنجاییکه مردم سلت بسیار به پیشگویی ها وابسته و علاقه مند بودند، اعتقاد داشتند حضور ارواح ماورایی موجب سهولت پیشگویی کاهنان می شود.
برای بزرگداشت این رویداد، درویدها آتش های مقدس عظیمی روشن می کردند و مردم برای سوزاندن محصولات و حیوانات به عنوان قربانی برای خدایان سلتی جمع می شدند. در طول جشن، سلتها لباسهایی میپوشیدند که معمولا از سر و پوست حیوانات تشکیل میشد.
در قرن هفتم پس از میلاد، پاپ بونیفاس چهارم، روزی بنام «روز همه قدیسین» ایجاد کرد که در اصل در ۱۳ ماه مه جشن گرفته می شد.
یک قرن بعد، پاپ گرگوری سوم این تعطیلات را به اول نوامبر تغییر داد. بدین ترتیب یک روز قبل از جشن مقدس، به عنوان شب تمام قدیسین یا هالووین شناخته شد.
تا سال ۴۳ پس از میلاد، امپراتوری روم اکثریت قلمرو سلت ها را فتح کرد. در طول ۴۰۰ سالی که آن ها بر سرزمین های سلتیک حکومت کردند، دو جشن با منشا رومی با جشن سنتی سلتی ترکیب شد.
یکی از این جشن ها روز فرالیا (Feralia) بود، روزی در اواخر اکتبر که رومیها به طور سنتی درگذشت مردگان خود را گرامی داشتند. روز دوم روز بزرگداشت پومونا (Pomona)، الهه رومی میوه ها و درختان بود.
نماد پومونا سیب است. احتمالا گنجاندن این جشن در جشن سوون موجب ایجاد سنت سیب گاز زدن در روز هالووین شده است. بدین صورت که سیب ها را درون یک ظرف بزرگ و پر از آب می ریزند و با دهان و بدون دخالت دست سیب را از درون ظرف آب بر میدارند.
در ابتدا در مناطق سلتیک ایرلند، بریتانیا و فرانسه آغاز شد، اما به سرعت به سایر نقاط جهان گسترش یافت.
در دهه ۱۸۰۰، فستیوالهای پاییزی برداشت محصولات فصلی، عناصر هالووین را در خود جای دادند و مهاجران ایرلندی که از قحطی ویرانگر فرار کرده بودند، بسیاری از سنتهای هالووین را با خود به ارمغان آوردند که تا به امروز نیز باقی مانده است.
در اوایل قرن بیستم، جوامع ایرلندی و اسکاتلندی رسم «لباس پوشیدن» را احیا کردند. در این رسم که به trick-or-treating معروف است، کودکان لباس میپوشند و از همسایهها شکلات می گیرند. بدین گونه که کودک جوک تعریف می کند، شعری می خواند، یا ترفند دیگری در ازای یک تکه میوه یا خوراکی دیگر انجام می داد.
در سال ۱۹۵۰، شیرینیپزی به یکی از محبوبترین فعالیتهای هالووین تبدیل شد. امروزه، هالووین یکی از بزرگترین جشن ها برای فروش آب نبات در ایالات متحده است که طبق اعلام فدراسیون ملی خرده فروشی، بیش از ۳ میلیارد دلار تخمین زده می شود.
بخوانید: چرا ما به خرافات باور داریم حتی با اینکه می دانیم غیر منطقی هستند
منبع: britannica history