9 نفر از بدنام ترین قاتلان سریالی که جهان تا به حال به خود دیده
جهان، قاتلان سریالی بسیاری را به خود دیده است. لیست افرادی که مرتکب چنین جرایم غیر انسانی شده اند بی پایان است. اما عده ای هستند که جنایات شرورانه علیه بشریت را به حد کمال رسانده اند. از زن بیوه ای که به “بانوی ریش آبی” معروف شد و مردی که الهام بخش فیلم هایی مانند “روانی” و “سکوت بره ها” بود، تا پزشک انگلیسی که صدها نفر را کشت و قاتل خوش تیپی که جذابیتش مرگبار بود.
در ادامه به ۹ نفر از مخوف ترین و بدنام ترین قاتلان سریالی تاریخ اشاره خواهیم کرد.
۹- زودیاک قاتل
قاتل، از نام زودیاک برای ارسال نامه های طعنه آمیز به مطبوعات خلیج سانفرانسیسکو استفاده می کرد. او در نامه های ارسالی خود از رمزنگاری هایی استفاده می کرد که از بین چهار مورد، تنها یکی از آن نامه ها بطور قطع رمزگشایی شد. این قاتل در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ در کالیفرنیا، فعالیت داشت. زودیاک ادعا کرد ۳۷ قربانی را کشته است، اما روزنامه ها فقط ۷ مورد را تایید کردند. پرونده زودیاک قاتل هنوز باز است.
نوشته مرتبط: راز حل نشده زودیاک قاتل، پنجاه سال بعد از قتل های زنجیره ای
۸- دونالد هنری گاسکینز
گاسکینز ادعا کرد که بین ۸۰ تا ۹۰ نفر را با شکنجه و عقیم کردن کشته است. او قتل های خود را در سال ۱۹۶۹ و با سوار کردن مسافران در بزرگراه های ساحلی جنوب آمریکا، آغاز کرد. یک از همدستان گاسکینز که شاهد قتل دو مرد توسط دونالد هنری بود، به پلیس اعتراف کرد. او ابتدا به اعدام محکوم شد اما این حکم بعدها به حبس ابد بدون آزادی مشروط تغییر یافت. پس از آن گاسكینز قتل دیگری مرتکب شد و به تنها مردی تبدیل گردید که در زمان اجرای حکم اعدام، یک زندانی دیگر را به قتل رسانده است.
۷- هارولد شیپمن، “دکتر مرگ” که موجب مرگ ۲۱۸ بیمار شد
یکی از مرگبارترین قاتلان سریالی تاریخ، یک مرد متاهل و پزشک محبوب بریتانیایی بود که مرتکب ۲۱۸ قتل قابل تایید ( تقریبا ۲۵۰ مورد) شد. هارولد شیپمن از سال ۱۹۷۲ قتل های خود را آغاز کرد، و در مدتی کوتاه جان افراد زیادی را گرفت. گفته می شود که او برای بار اول حداقل ۷۱ بیمار را کشت و این تعداد در دفعه دوم، دو برابر شد.
سرانجام، در سال ۱۹۹۸، یک مقاطعه کار کفن و دفن و یک پزشک متوجه تعداد غیرمعمول گواهی های خاکستر کردن جسد از طرف شیپمن شدند. آن ها همچنین متوجه شباهت های چشمگیری در بیماران تازه فوت شده، شدند.
جسد اکثر این افراد فوت شده، متعلق به خانم های سالخورده ای بود که به صورت نشسته و کاملا لباس پوشیده، بودند، نه در رختخواب که معمولا در مورد افراد به شدت بیمار صدق می کند. علیرغم این سرنخ ها، این تحقیقات اولیه مورد بی توجهی قرار گرفت و به شیپمن اجازه داد تا سه بار دیگر نیز مرتکب قتل شود.
بعدا در همان سال، هنگامی که دختر آخرین قربانی او، وکیل کاترین گرندی، ادعا کرد که او نه تنها مادرش را به قتل رسانده، بلکه سعی کرده است یک وصیت نامه جدید و جعلی ایجاد کرده، و خود را به عنوان تنها ذینفع اعلام کند، اقبال شیپمن به پایان رسید.
بر خلاف قربانیان اولیه شیپمن، گرندی سوزانده نشده بود، و کالبد شکافی سطح بسیار بالای دیامورفین (ماده مخدری که شیپمن برای اکثر قتل ها استفاده می کرد) را نشان می داد. وی رسما به ۱۵ قتل متهم و در سال ۲۰۰۰ به حبس ابد بدون عفو مشروط محکوم شد. شیپمن در سال ۲۰۰۴ پس از خودکشی در سلول خود درگذشت. او هرگز به هیچ یک از این قتل ها اعتراف نکرد.
۶- بل گونس، او برای کشتن ازدواج می کرد
زنی که به “بانوی ریش آبی” معروف شد در سال ۱۸۸۱ از نروژ به آمریکا مهاجرت کرد و در شیکاگو اقامت گزید و در آنجا با یک مهاجر نروژی ازدواج کرد. این زوج چهار فرزند داشتند (دو نفر از آن ها در جوانی درگذشتند) و یک فروشگاه آب نبات را اداره می کردند. در سال ۱۹۰۰ فروشگاه به طرز مرموزی سوخت، و شوهر گونس مرد. اگرچه آتش سوزی در فروشگاه و کشته شدن همسر گونس بسیار مشکوک بود، اما گونس توانست با دریافت خسارت از بیمه، مزرعه ای را در ایندیانا خریداری کند.
او خیلی زود مجددا ازدواج کرد و تنها هشت ماه بعد، شوهر دومش درگذشت. گونس ادعا كرد كه همسرش با آب جوش دچار سوختگی شدیدی شده و چرخ گوشت سنگینی به سرش اصابت کرده است. علیرغم بازرسی ها، هیچ مدرکی که منجر به پرداخت خسارت دیگری از طرف بیمه شود، یافت نشد.
او سپس یک آگهی در روزنامه ها برای جستجوی شوهر سوم چاپ کرد، با این شرط كه خواستگارها باید از مزرعه ایندیانا بازدید كنند. چندین خواستگار پس از بازدید مزرعه برای همیشه ناپدید شدند اما فقط یکی از آن ها توانست زنده از آن جا خارج شود. آن مرد ادعا می کرد که پس از بیدار شدن از خواب، گونس بالای سرش ایستاده بود.
هیچ کس به طور مشخص نمی داند که بل گونس چند نفر را به قتل رسانده است، اما به نظر می رسد که خود او با یک پایان وحشیانه روبرو شده باشد. در فوریه ۱۹۰۸، یک آتش سوزی مزرعه را ویران کرد. اجساد فرزندان گونس و جسد سر بریده یک زن در میان ویرانه ها وجود داشت. اگرچه مقامات بقایای جسد آن زن را متعلق به گونس می دانستند، اما به سرعت مشکوک شدند، زیرا جسد بسیار کوچکتر از بل گونس بود.
بل، بلندتر و سنگین وزن تر از جسد بود. جستجوی سر گمشده جسد زن (که هرگز پیدا نشد) منجر به کشف وحشتناک تقریبا دوازده جسد از جمله خواستگاران مفقود و چندین کودک گمشده شد. ری لمپره، کشاورز سابق که چند سال قبل گونس او را اخراج کرده بود و گونس بعدها ادعا کرده بود که آن مرد زندگی وی را تهدید می کند، دستگیر و محاکمه گردید. اما او فقط به آتش سوزی محکوم شد. سرنوشت واقعی بل تا دهه ها ناشناخته باقی ماند.
۵- اِد گِین: الهام بخش فیلم “روانی”
مردی که اقدامات ناشایست و وحشتناک او الهام بخش فیلم هایی همچون روانی (Psycho)، سکوت بره ها (Silence of the Lambs) و کشتار با اره‌برقی در تگزاس (The Texas Chain Saw Massacre) بود، در منطقه ای جدا از ویسکانسین بزرگ شد.
او در کودکی توسط پدر الکلی خود مورد آزار قرار می گرفت و مادر سلطه گرش به او ترس از زنان و رابطه جنسی را القا می کرد. هنگامی که پدر، برادر و مادرش در طی یک دوره ۵ ساله از دنیا رفتند، او در مزرعه خانوادگی تنها ماند و پس از مدتی ورود افراد به قسمت هایی از خانه را ممنوع و آنجا را به آرامگاه مادرش تبدیل کرد.
سیزده سال بعد، پلیس محلی پیرامون مفقود شدن برنیس وُردن صاحب فروشگاه سخت افزار، وارد مزرعه شد. آن ها جسد بدون سر وُردن را کشف کردند که به صورت وارونه از تیر عرضی طاق آویزان بود. جستجوی آن ها در خانه، حقایق وحشتناکی را فاش کرد. در این جستجو، قسمت هایی از بدن انسان ها به وسایل خانگی مانند صندلی و کاسه، صورت هایی که به عنوان آویز استفاده می شدند و جلیقه ای از بالاتنه انسان، کشف شد.
بسیاری از این موارد وحشتناک از اجسادی بود که قبلا مرده بودند و گین آن ها را از قبرهایشان دزدیده بود، اما وی علاوه بر وُردن، یک زن دیگر را نیز به قتل رسانده بود. گین ادعا كرد كه برای مونتاژ نسخه جدیدی از مادر محبوبش، از قطعات بدن اجساد استفاده می كرده است. در گین، بیماری اسکیزوفرنی تشخیص داده شده و به دلیل مشکلات روانی از محاکمه معاف شد. یک دهه بعد، وی به یکی از قتل ها محکوم شد، اما وضعیت او در زمان ارتکاب جنایت مجنون اعلام گردید. او بقیه عمر خود را در بیمارستان روانی گذراند.
۴- جفری دامر، وی اولین قتل خود را در ۱۸ سالگی انجام داد
جفری دامر اولین قتل خود را در سال ۱۹۷۸، هنگامی که فقط ۱۸ سال داشت، انجام داد. دامر تا زمان دستگیری در سال ۱۹۹۱، و پیش از فرار یک مرد آمریکایی-آفریقایی از چنگال او، به قتل ادامه داد.
هنگامی که قربانی پلیس را به آپارتمانی که در آن اسیر شده بود برد، آن ها عکس هایی از اجساد متلاشی شده، سرهای بریده و یک وان پر از اسید را که دامر برای تجزیه ۱۷ قربانی خود از آن استفاده می کرد، کشف کردند.
دامر زندگی یکنواختی را پشت سر گذاشته بود. سه سال قبل از دستگیری در سال ۱۹۹۱ و ارتکاب چندین قتل، دامر، به جرم دادن مواد مخدر و آزار جنسی یک نوجوان محکوم شده بود. او پس از گذراندن تنها یک سال آزاد شد و به قتل های خود ادامه داد.
محاکمه دامر که شامل توصیف های ناخوشایند از رفتارهای روانپریشی بود، باعث افزایش علاقه جهانیان به قاتلان سریالی شد. در سال ۱۹۹۲، دامر به ۹۵۷ سال زندان محكوم شد، اما تنها دو سال بعد توسط یک زندانی كشته شد.
۳- تد باندی، اولین دادگاه قتلی که از تلویزیون پخش شد
تد باندی، خوش تیپ، تحصیل کرده و جذاب بود و قاتل بودن او بعید به نظر می رسید. این باعث شده است قتل های او برای همه تعجب آور و از نظر عده ای جذاب باشد. باندی که از یک مادر بی سرپرست و نوجوان متولد شد، هرگز هویت پدرش را نیافت.
پس از گذراندن دوران دشوار بلوغ، تد باندی از دانشگاه واشنگتن فارغ التحصیل شد و خیلی زود قتل های زنجیره ای خود را آغاز کرد و اولین قربانی خود را در سیاتل در سال ۱۹۶۶ به قتل رساند. تد باندی با تمرکز بیشتر روی همکاران جذاب در کالج، قتل هایی را در شمال غربی اقیانوس آرام مرتکب شد.
او به یوتا و کلرادو رفت و قبل از دستگیری چندین زن دیگر را نیز کشت. علیرغم اینکه به جرم آدم ربایی محکوم شده بود و در کلرادو منتظر محاکمه بود، نه یک بار بلکه دو بار فرار کرد. او در فرار دوم به فلوریدا نقل مکان کرد، جایی که چندین عضو انجمن های خیریه و یک دختر ۱۲ ساله را به قتل رساند.
در نهایت تد باندی یک هفته پس از آخرین قتلش، هنگام رانندگی با یک ماشین دزدی، دستگیر شد. دادگاه او، به سرعت رسانه ای گردید. این اولین محاکمه قتل بود که به طور کامل در تلویزیون پخش می شد، و باندی به عنوان یکی از وکلای مدافع خود حاضر گردید. او ستاره رسانه ای شد و روزنامه نگاران را به سلول خود جذب کرد.
تد باندی نامه های زیادی دریافت کرد و حتی در زندان ازدواج کرد. باندی با ارائه لیستی بی پایان از سرنخ های مربوط به قتل های مرتکب شده، امید به تاخیر در اجرای حکم خود داشت. این کار بی فایده بود و او در سال ۱۹۸۹ با صندلی برقی اعدام شد. هنوز تعداد واقعی قربانیان وی مشخص نیست.
نوشته مرتبط: تد باندی: داستان زندگی یکی از بدنام ترین قاتلان زنجیره ای و ساخت فیلم از روی آن (۲۰۱۹)
۲- جک قاتل، بیش از ۱۰۰ مظنون احتمالی وجود دارد
در سال ۱۸۸۸، گزارش هایی مربوط به قاتل سریالی شرور در خیابان های منطقه “وایت چپل” در لندن به گوش رسید. این دیوانه ناشناس قبل از بریدن گلوی قربانیان زن، آن ها را به خیابان های تاریک و فرعی جلب می کرد. در تابستان و پاییز، پنج قربانی در منطقه ای واقع در پایین شهر East End کشف شدند، که باعث عصبانیت رسانه ها و تعقیب جنایتکاران سطح شهر شد. گفته می شود جک قاتل، نامه هایی به پلیس متروپولیتن لندن (که به اسکاتلند یارد نیز معروف است) می فرستاد و افسران را در مورد فعالیت های وحشتناک خود آگاه می کرد و آن ها را به سخره می کشید.
بدون تکنیک های پزشکی قانونی مدرن، پلیس ویکتوریایی در بررسی جنایات فجیع ریپر ناکام ماند. پس ازقتل قربانی نهایی خود در ماه نوامبر، قاتل مانند یک شبح ناپدید می شود. این پرونده سرانجام در سال ۱۸۹۲ بسته شد. بر اساس برخی نظریه ها، درک قاتل از آناتومی و تشریح موجود زنده، به این معناست که او احتمالا یک قصاب یا جراح بوده است. بیش از ۱۰۰ مظنون احتمالی برای این پرونده مطرح شده است.
۱- ه.ه. هولمز، یک داروساز که “قلعه قتل” ساخت
ه.ه. هولمز اولین فعالیت خود را به عنوان بیمه گزار کلاهبردار آغاز کرد. او پیش از برگذاری نمایشگاه جهانی شیکاگو در سال ۱۸۹۳ به ایلینویز نقل مکان کرد تا به عنوان داروساز فعالیت کند. در همانجا بود که هولمز آنچه را که وی از آن به عنوان “قلعه قتل” یاد می کرد، را ساخت. یک مسافرخانه سه طبقه که به اتاق های شکنجه ترسناک تبدیل شده بود.
برخی از اتاق ها مجهز به حفره های مخفی، خطوط گاز، درب های تله و بالشتک عایق صدا بودند، و برخی دیگر دارای معابر مخفی، نردبان ها و راهروهایی بودند که به بن بست منتهی می شد. همچنین یک گودال روغنی وجود داشت که به زیرزمین منتهی می شد، جایی که هولمز یک میز جراحی، کوره و حتی یک قفسه قرون وسطایی نصب کرده بود.
چه قبل و چه در زمان برگذاری نمایشگاه جهانی، هولمز بسیاری از قربانیان، عمدتا زنان جوان، را فریب می داد تا آن ها را با گاز مسموم، خفه كند و آن ها را برای آزمایش های وحشتناک به زیرزمین ببرد. هولمز سپس یا اجساد را در کوره می انداخت، یا آن ها را پوست کنده و اسکلت ها را به دانشکده های پزشکی می فروخت.
در همین زمان، هولمز به عنوان بیمه گزار کلاهبردار نیز کار می کرد. سرانجام هولمز پس از ناکامی در پرداخت پول توسط یکی از همدستانش به پلیس تحویل داده شد. در نهایت او به قتل چهار نفر محكوم شد، اما قبل از آنكه در سال ۱۸۹۶ به دار آویخته شود، اعتراف كرد كه دست كم ۲۷ نفر دیگر را به قتل رسانده است.
منبع
