بمب اتم بر سر ژاپن- عبرتی برای آیندگان
در جنگ جهانی دوم دولت ایالات متحده آمریکا یک پروژه ۲ میلیارد دلاری را آغاز کرد. این پروژه که به اسم پروژه منهتن شناخته می شد در واقع تلاشی برای ساخت یک بمب اتم بود. این پروژه توسط یک گروه از دانشمندان اتمی انجام گرفت که از سراسر جهان در آمریکا جمع شده بودند.
این پروژه بحث برانگیز و در نهایت استفاده از بمب اتم، ذهن بسیاری از افراد مشهور جهان را درگیر خود کرده است. پروژه منهتن در واکنش به ترس از تحقیقات آلمان ها بر روی تکنولوژی ساخت سلاح هسته ای و آمادگی آدولف هیتلر در استفاده از آن، آغاز گردید.
اولین بمب اتم حتی آزمایش هم نشد. این بمب در ۶ اوت سال ۱۹۴۵ بر سر هیروشیما انداخته شد و منجر به کشته شدن ۸۰ هزار انسان شد و تقریبا تمام شهر را با خاک یکسان نمود. بیش از ۶.۴ کیلومتر مربع و به عبارتی ۶۰ درصد از شهر از بین رفت. تابش نور ناشی از انفجار به قدری شدید بود که رنگ کف خیابان را از بین برد و سایه ساختمان ها و انسان ها را بر آن حک کرد. دانشمندان با مطالعه دقیق این سایه های ایجاد شده توانستند تا نقطه انفجار این بمب را به دقت مشخص کنند.
بمب اتم دوم تنها سه روز بعد بر سر ناکازاکی ژاپن انداخته شد. یک سوم شهر نابود گردید و ۶۶ هزار انسان کشته و زخمی شدند.
در لحظات اولیه انفجار، این بمب ۸۵ درصد انرژی خود را به صورت حرارت به همراه یک موج شوک ضربه ای آزاد کرد. قدرت این موج ضربه به گونه ای بود که می توانست به سادگی ساختمان های بلند را ویران کند، چه برسد به انسان. پس از آن که تشعشع ناشی از انفجار تمام منطقه را پوشاند، عملا تمام انسان ها، حیوانات و سازه ها متلاشی شدند. حتی سال ها پس از این اتفاق مردم از مشکلات سلامتی ناشی از انفجار رنج می کشیدند و یا می مردند.
این دو بمب با هم بیش از صد هزار انسان را کشت و دو شهر ژاپن را از بین برد. یک روز بعد ژاپن تسلیم شد و در ۱۴ اوت سال ۱۹۴۵ رسما این تصمیم را اعلام کرد.
افراد زیادی مخالف استفاده از سلاح های هسته ای بر سر ژاپن بودند اما استفاده نکردن از این بمب ممکن بود تا جان یک میلیون سرباز را به خطر بیاندازد.
پس از سال ۱۹۴۵ آمریکا هزاران بمب اتم و میزان وسیعی از سلاح های هسته ای مانند مین زمینی، موشک و نارنجک ساخت. تا سال ۱۹۶۵ کشورهای بیشتری نیز به سلاح های هسته ای دست یافتند.
امروزه کلاهک های هسته ای کوچک تر و موثرتر از قبل هستند.
اکنون یک بمب که در کف دست جای می گیرد می تواند به اندازه بمبی که بر سر هیروشیما انداخته شد قدرت تخریب داشته باشد.
