لری کین یکی از بهترین مظنونین پرونده زودیاک قاتل
بسیاری لَری کِین را بهترین مظنون برای زودیاک قاتل می دانند. تاکنون ۹ شاهد عینی، لری کین را به عنوان زودیاک شناسایی کرده اند. این شاهدان عبارتند از: خواهران یک قربانی زودیاک، افسر پلیسی كه زودیاک را دیده بود، یک قربانی که نجات پیدا کرد، دو شاهد در دریاچه بریسا در حین حمله زودیاک، مردی که شاهد ربوده شدن دوست دختر خود در نوادا بود، یک افسر پلیس که ممکن است رباینده را دیده باشد و یک قربانی احتمالی زودیاک.
برخی از افرادی که در پرونده لری کین به عنوان شاهد ذکر شده اند، جزء شاهدان پرونده زودیاک قاتل نیستند. افسر پلیس هاروی هاینز معتقد بود که لری کین مسئول آدم ربایی و قتل دانا لول در نوادا است. هاینز عکس لری کین را به دوست پسر لول نشان داد و گفته می شود که وی، کین را به عنوان مردی که لول را ربوده بود، شناسایی کرده است. کین ممکن است دانا لول را ربوده و کشته باشد اما شاهدان این پرونده، کین را به جنایات زودیاک ربط نمی دهند.
طبق یکی از نسخه های وقایع منتشر شده در اینترنت، دو شاهد در روز حمله زودیاک در دریاچه بریسا حضور داشتند. یکی از این شاهدان ادعا کرد که او و دوستش مرد عجیبی را در اطراف دریاچه دیده اند و آن مرد لری کین است. این شاهد همچنین ادعا کرد که قربانیان را در حال شنا دیده است، در حالی که بر اساس شواهد، قربانیان، برایان هارتنل و سسیلیا شپارد، آن روز شنا نکرده بودند.
این شاهد همچنین ادعا کرد که در مورد دیدن لری کین در دریاچه، به پلیس گزارش داده است، اما در هیچ یک از گزارشات رسمی اشاره ای به این شاهد نشده است. شاهد، داستان خود را به صورت آنلاین منتشر کرد اما هیچ جزئیات یا مدرکی برای اثبات ادعاهای خود ارائه نداد. اطلاعات منتشر شده نشان نمی دهند که شاهد یا دوست او، کین را در اداره پلیس شناسایی کرده اند. داستان نقل شده توسط این شاهد قابل تایید نیست و توسط هیچ سند رسمی پشتیبانی نمی شود. هویت شاهد و دوستش ناشناس مانده، اما این ادعا چیزی نیست که بتوان آن را به سادگی نادیده گرفت.
در مارس ۱۹۷۰، کَتلین جانز ادعا کرد که توسط شخصی ربوده شده و چهره این آدم ربا شبیه به چهره طراحی شده زودیاک توسط پلیس است. زودیاک قاتل در نامه ای، یک واقعه مشابه به پرونده کتلین جانز را توصیف کرده بود اما به طور مشخص از کَتلین جانز به عنوان قربانی نام نبرده بود.
در سال ۱۹۹۲، کَتلین جانز، لری کین را به عنوان آدم ربای خود شناسایی کرد. از این شناسایی، به عنوان مدرکی مبنی بر این که کین، زودیاک قاتل است نقل شده، اما برخی این موضوع را مطرح می کنند که ممکن است کَتلین جانز داستان اصلی را از خودش ساخته و یا اینکه پس از گذشت این همه سال، دچار اشتباه شده باشد. همچنین ممکن است نویسنده نامه خود را زودیاک معرفی کرده و به دروغ مسئولیت آدم ربایی جانز را بر عهده گرفته باشد.
برخی از محققان شک داشتند که جانز واقعا با زودیاک روبرو شده باشد. این احتمال وجود دارد که جانز توسط زودیاک ربوده شده اما در شناسایی بعدی خود، لری کین را اشتباه گرفته باشد. البته ممکن است حق با جانز باشد و کین مردی بوده که در سال ۱۹۷۰ با او روبرو شده است.
هنگامی که برایان هارتنل (یکی از قربانیان که نجات پیدا کرد) در سال ۱۹۹۴ با نویسنده ای به نام رایدر مک داول مصاحبه کرد، به یک صدای ضبط شده از کین گوش داد و اظهار داشت که الگوی گفتار مظنون تا حدودی شبیه به زودیاک است. مک داول می گوید که به گفته هارتنل، او هرگز صدای آن مرد را فراموش نخواهد کرد. در طی مصاحبه ای در سال ۱۹۹۹، هارتنل گفت: احتمال این که او صدای آن مرد را فراموش کرده باشد، وجود دارد و نقل قول قبلی مک داول را کم اهمیت جلوه داد.
در سال ۱۹۸۸، هاروی هاینز با افسر پلیس سانفرانسیسكو، دون فوک، تنها افسر بازمانده ای كه مظنون را در حال قدم زدن در نزدیكی صحنه جنایت زودیاک در سال ۱۹۶۹ دیده بود، تماس گرفت. هاینز در گزارش خود اظهار داشت كه “یک تصویر از مظنون” به فوک نشان داده است. فوک، مظنون را یک مرد سفید پوست، حدودا ۳۵ تا ۴۵ ساله، تقریبا ۱۷۷.۸ سانتی متر قد، وزن ۸۲ تا ۹۰ کیلوگرم، با موهای رنگ روشن که ممکن است در قسمت پشت سر خاکستری باشد، توصیف كرده بود. البته فوک احتمال می داد که ممكن است رنگ مو، تحت تاثیر نورهای اطراف تغییر کرده باشد. كین دارای موهای سیاه بود. با این حال فوک، کین را به عنوان زودیاک شناسایی نکرد.
گفته می شود فوک در مصاحبه ای با مایک رودلی، نظریه پرداز زودیاک، اعلام کرد که با گزارش تهیه شده توسط هاینز مخالف است. به گفته فوک احتمالا کِین همان زودیاک قاتل است. وی تاکید کرد که فقط هنگام رانندگی مرد را ۵-۱۰ ثانیه دیده است.
در اواخر دهه ۱۹۷۰ داستان هایی درباره فردی که برای مدتی دارلین فرین (یکی از قربانیان زودیاک) را زیر نظر داشت، منتشر شد. زنی که ادعا می کرد پرستار بچه دارلین است، به پلیس درباره یک مرد مرموز، گزارش داد. به گفته این زن، دارلین ادعا داشت که مردی او را تعقیب می کند و دارلین او را در حال کشتن شخصی دیده است. خواهران دارلین، پَم و لیندا نیز داستان هایی درباره این که یک غریبه از چند ماه قبل از مرگ دارلین، او را تعقیب می کرد، مطرح کردند. پَم، لیندا و پرستار بچه هرگز در هنگام تحقیقات، این اطلاعات مهم را با پلیس در میان نگذاشته بودند.
هر کسی که دارلین را قبل از کشته شدن تعقیب می کرد، یک مظنون جدی محسوب می شد. به گفته پرستار بچه، دارلین دیده بود که این مرد کسی را می کشد. این اطلاعات برای هر کسی که می خواهد قاتل دارلین را پیدا کند فوق العاده مهم به نظر می رسد. با این حال، هیچ یک از افرادی که دارلین را می شناختند، هرگز این اطلاعات مهم را در سال های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۷ به پلیس گزارش نکردند.
برای سال ها پس از قتل دارلین، پلیس در تلاش برای شناسایی قاتل، از خانواده، دوستان و همکاران وی بازجویی می کرد. هیچ کس به فردی که دارلین را تعقیب می کرد اشاره نکرده بود.
پلیس پس از تحقیق دریافت که یک پلس گشت بزرگراه با مظنون احتمالی به نام ویلیام جوزف گرانت (معروف به اندرو تاد واکر در کتاب زودیاک) روبرو شده است. برخی از شاهدان ادعا کردند گرانت همان مردیست که ساعات زیادی را در رستورانی که دارلین در آن جا به عنوان پیشخدمت کار می کرد، می گذراند.
استیو بالدینو، افسر سابق پلیس والژو، در جریان مصاحبه ای در یک برنامه تلویزیونی به نام Now It Can Be Told، ادعا کرد که او بلافاصله پس از قتل دارلین، به صدای ضبط شده از تماس تلفنی زودیاک با پلیس والژو، گوش داده است. نانسی اسلوور، اعزام کننده ماموران پلیس که به تماس ها پاسخ می داد، ادعای بالدینو را رد کرد و اظهار داشت که هیچ تماس تلفنی ای ضبط نشده است.
اسلوور توضیح داد که در آن زمان اداره پلیس والژو تجهیزات لازم برای ضبط تماس های تلفنی را نصب نكرده بود. ادعای بالدینو مبنی بر شنیدن صدای ضبط شده زودیاک که ظاهرا هرگز وجود نداشته است، اعتبار وی را زیر سوال برد.
پلیس همچنین با خواهران دارلین (پم و لیندا) مصاحبه کرد. پم و لیندا، هر دو، گرانت را به عنوان همان غریبه شوم شناسایی کردند. به گفته تام وویگت، مالک وبسایت Zodiackiller.com، لیندا برای او ایمیلی ارسال کرده و ادعا می کند آرتور لی آلن مردی است که دارلین را تحت تعقیب قرار داده است، و این با شناسایی ویلیام جوزف گرانت در تضاد است.
طبق سندی که توسط هاروی هاینز نوشته شده، لیندا، لری کین را نیز به عنوان مردی که دارلین را تعقیب می کرده، شناسایی کرده بود. اطلاعات موجود نشان می داد لیندا سه فرد مختلف را به عنوان یک شخص شناسایی کرده است؛ گرانت، کین و آلن.
به گفته هاینز، خواهر دارلین، پم نیز، لری کین را به عنوان فردی که خواهرش را تعقیب می کرد، شناسایی کرده بود. هاینز در گزارش تحقیقات خود نوشت: “در مارس ۱۹۸۸، من با پم تماس گرفتم. پم خواهر دارلین فرین است. پم موافقت کرد که با من در محل اقامتم ملاقات کند تا ببیند آیا می تواند مظنون را شناسایی کند یا خیر. وی پس از دیدن تصویر گفت كه مطمئن است كین مردی است كه خواهرش به او گفته بود از او می ترسد. پم همچنین به من گفت که او قبلا در مصاحبه ای دیگر تصویر مرد دیگری را شناسایی کرده بود. پم گفت که هر دو مظنون بسیار آشنا به نظر می رسیدند. از او پرسیدم آیا او نام شخصی را که قبلا شناسایی کرده بود می داند و او گفت که فکر می کرد این شخص، ویلیام جوزف گرانت باشد.”
شخص دیگری به نام سَندی بتس، ادعا می کرد که چند نفر برای دهه ها او را تحت تعقیب قرار داده اند. به گفته بتس، اعضای خانواده دارلین نیز یکی از آن مردها را به عنوان مظنون قتل دارلین شناسایی کردند. سندی می گوید: “من و خواهر دارلین با هم دوست شدیم و در دهه ۹۰ در یک شهر زندگی کردیم، او هم مانند من، از مردی که ادعا می کرد زودیاک است تماس تلفنی دریافت می کرد. من خیلی اوقات آن شخص ناشناس را در اطراف شهر می دیدم و به توصیه پلیس از آن شخص عکس گرفتم. هنگامی که خانواده دارلین عکس آن شخص را دیدند، گفتند این همان مردی است که در والژو دارلین را اذیت می کرد”. بتس ادعا کرد که این فرد لری کین نبوده است.
اطلاعات موجود نشان می دهند که خواهران دارلین شش نفر مختلف را به عنوان یک فرد شناسایی کرده اند. یکی از این شش مرد لری کین بود.
خواهران دارلین، پم، لیندا و کریستین حداقل شش مرد را به عنوان مردی که ادعا می شد دارلین را تعقیب می کرد، شناسایی کردند، از این رو ادعاهای آن ها نمی تواند معتبر در نظر گرفته شود. یک شاهد ناشناس در اینترنت ادعا کرد که کین در روز حمله زودیاک در ۱۹۶۹ در دریاچه بریسا بوده است، اما هیچ کدام دلیل معتبری مبنی بر اینکه کین را دیده اند یا حتی خود در آن روز در دریاچه بریسا حضور داشته اند، ارائه نکرده اند. همچنین کتلین جانز، یکی از قربانیان زودیاک، لری کین را به عنوان مردی که گفته می شود وی را در سال ۱۹۷۰ ربوده بود، شناسایی کرده بود.
پس از گذشت بیش از دو دهه از حمله زودیاک در دریاچه بریسا و لیستی بلند از شاهدان که ادعا می کردند زودیاک را شناسایی کرده اند، ممکن است تنها ادعای کتلین جانز با پرونده زودیاک مرتبط و قابل پیگیری باشد. این لیست از شاهدان نشان دهنده آن نیست که لری کین زودیاک بوده است.
بخوانید: تد باندی: داستان زندگی یکی از بدنام ترین قاتلان زنجیره ای و ساخت فیلم از روی آن (۲۰۱۹)
منبع
