نمادهای هالووین – نمادهای هالووین چگونه شکل گرفتند و چه معنایی دارند؟

هرچند آداب و رسوم هالووین می‌تواند در مکان‌ها و نسل‌های مختلف متفاوت باشد، اما نمادهای هالووین معمولا ثابت می‌مانند. با این حال، با گذشت زمان، نمادهای هالووین در فرهنگ های مختلف به تدریج معانی اصلی خود را از دست دادند. 

چند نمونه از نمادهای هالووین که در ادامه به آن ها اشاره خواهد شد، در طول نسل‌ها منتقل شده‌اند. 

بخوانید: جک قاتل – قتل وحشیانه کاترین ادووز به دستان جک قاتل

نمادهای هالووین

آب نبات ذرت 

آب نبات ذرت نسبتا نماد جدیدی است که در اواخر دهه ۱۸۰۰، به یکی از نمادهای هالووین تبدیل شد. این نماد، پاییز را تجسم می بخشد و یادآور تغییر رنگ برگ ها و خنکی نیروبخش در هوا است.

پوسته ذرت

پوسته ذرت از گذشته های خیلی دور، زمانی که کشاورزی در طول فصل نقش مهمی ایفا می کرد در نمادهای هالووین ظاهر شده است. 

استفاده از پوسته ذرت در تزئینات جشن هالووین به دلیل نشان دادن پایان فصل برداشت محصول و انتقال بین فصول است. پوسته ذرت مظهر برداشت محصول است که به معنای پایان پاییز و شروع زمستان می باشد.

کدو تنبل 

کدو تنبل حک شده یک سمبل نمادین و جاودانه هالووین است. منشا آن را می توان به ایرلند باستان ردیابی کرد، جایی که سلت ها شلغم را می تراشیدند و برای دفع ارواح بدخواه درون آن ذغال داغ قرار می دادند. در ایرلند کدو تنبل به راحتی در دسترس نبود، اما این سنت در کشورهای دیگر به کدو تنبل تغییر کرد.

طبق فرهنگ عامه ایرلندی، عمل حک کردن صورت روی کدو تنبل با داستان جک فانوس کِش (جک خسیس)، فردی مست که از حیله‌بازی کردن با دیگران لذت می‌برد، مرتبط است. 

شیطنت‌های او موجب خشم خدا و شیطان شد و در نتیجه پس از مرگش از بهشت ​​و جهنم طرد شد. در نتیجه، به سرگردانی ابدی روی زمین محکوم شد. برای روشن کردن مسیر او، شیطان یک توده ذغال درخشان را به او هدیه داد که جک آن را در داخل شلغم کنده کاری شده قرار داد.

دلقک های هالووین

مفهوم دلقک ها سابقه ای دیرینه دارد. در طول تاریخ، در مکان‌هایی مانند رم، چین، اروپا و جاهای دیگر، دلقک‌ها نقش منحصربه‌فردی را به‌عنوان تنها افرادی که مجاز به تمسخر و شوخی با پادشاهان و امپراطوران بودند، داشتند.

آن ها مکر و شادی را مجسم می کردند و طبیعتی شرور را پشت چهره های خندان و آرایش شده خود پنهان می کردند. دلقک‌ها دوست‌داشتنی بودند و در عین حال نمادی از شیطنت و غیرقابل پیش‌بینی با روحیه شیطانی را در خود داشتند.

در فرهنگ معاصر، تصویر دلقک به طور قابل توجهی تاریک‌ترو ترسناک شده است. حتی دلقک های شرور در چندین فیلم مشهور مانند IT، دلقکهای قاتل از فضا و … دیده می شود.

این امر موجب ترسناک شدن دلقک به عنوان نماد هالووین شده است. 

عنکبوت

این نمادگرایی در فولکلور و اساطیر اهمیت قابل توجهی دارد، زیرا عنکبوت ها اغلب به عنوان بافندگان سرنوشت و منادی مرگ در نظر گرفته می شوند.

یکی از دلایل شهرت وحشتناک عنکبوت ها انتخاب زیستگاه آنهاست. این موجودات اغلب در مکان‌های تاریک و متروک مانند خانه‌های خالی از سکنه، قبرستان‌ها، غارهای وهم‌آور و سیاه‌چال‌های تاریک یافت می‌شوند. این تمایل به طور طبیعی عنکبوت ها را به مکان های متروکه و سرد پیوند می دهد.

علاوه بر این، این واقعیت که برخی از عنکبوت‌ها دارای سمی قوی هستند که برای انسان کشنده باشد، به درک عنکبوت‌ها به عنوان موجودات ترسناک می‌افزاید.

خون

در فرهنگ معاصر، خون نقش مهمی در هالووین دارد. غالبا در فیلم‌های هالووین، لباس‌ها و حتی تزیینات در کانون توجه قرار دارد.

یک نمونه قابل توجه از نمادسازی خون در فرهنگ هالووین، به تصویر کشیدن خون آشام ها است که خون از گوشه دهانشان می چکد. نمادگرایی مرتبط با خون در هالووین با استفاده نمادین آن در زمینه های دیگر همسو است.

مشابه بسیاری از نمادهای دیگر هالووین، خون هم نشان دهنده زندگی و هم مرگ و میر است. این نماد بر آسیب پذیری ما در برابر درد و مرگ تاکید می کند. به تصویر کشیدن خون مستقیما به مرگ و میر و ترس از مردن اشاره دارد.

علاوه بر این، هنگام تزئین تزئینات هالووین، رنگ قرمز، در کنار رنگ های کلاسیک هالووین مانند نارنجی و سیاه اغلب جلوه زیبایی دارد.

 گرفتن شکلات

اعتقاد بر این بود که در طول هالووین، مرزی که زنده‌ها و مردگان را از هم جدا می‌کند، به طرز قابل توجهی شکننده می‌شود و ارواح را قادر می‌سازد آزادانه در زمین پرسه بزنند. در نتیجه، در شب هالووین، تصور می شد که عزیزان فوت شده برای ملاقات به خانه های قبلی خود باز می گردند. اقوام زنده برای ارواح بازگشته غذا آماده می‌کردند و حتی صندلی‌هایی می‌گذاشتند.

با گذشت زمان، این امر تغییر کرد و افرادی که فقیر یا گرسنه بودند، خود را به شکل ارواح در می آوردند و خانه به خانه در جستجوی پیشکش می رفتند. 

جغد

جغدها از روزهای اولیه شکل گیری این جشن، با حیوانات هالووین در هم تنیده شده اند. در آن زمان، روشن کردن آتش‌های بزرگ مقدس توسط درویدها، حشرات و موجودات پرنده مانند خفاش‌ها و البته جغدها را به خود جذب می‌کرد.

در طول قرون وسطی، نمادگرایی جغد به دلیل ارتباط پرنده با جادوگران، چرخش تیره‌تری به خود گرفت. مردم شروع به این باور کردند که جادوگران توانایی تبدیل شدن به جغد را دارند و صداهای نافذ جغد تصاویری از جادوگران را در آسمان شب برانگیخت. 

علاوه بر این، نمادگرایی جغد این موجودات را به عنوان نشانه هایی از مرگ قریب الوقوع یا محیط های خالی از سکنه طبقه بندی کرده است. 

البته تمام نمادهای جغد منفی نیستند. افسانه ها و خرافات زیادی در مورد جغدها وجود دارد. جغدها همچنین به عنوان منادی خوشبختی، راهنماگر و در فرهنگ های خاص مقدس شناخته می شوند.

مترسک

در فرهنگ معاصر، مترسک ها روح فصل پاییز و برداشت پربار را تجسم می بخشند.

در فرهنگ‌های مختلف، از مترسک‌ها در مزارع استفاده می‌شد که گاهی اوقات از جمجمه حیوانات به عنوان سر مترسک استفاده می‌شد. 

مترسک ها جایگاه خود را به عنوان نماد هالووین حفظ می کنند زیرا صرف نظر از بافت فرهنگی یا سنت های برداشت محصول، هدف اساسی آن ها برانگیختن ترس است. وظیفه اصلی آن ها همیشه جلوگیری از مزاحمان بوده است و آن ها این نقش را ماهرانه ایفا می کنند.

جمجمه مکزیکی

جمجمه مکزیکی در جشن های معروف به El Dia De Los Muertos که به آن روز مردگان نیز می گویند اهمیت زیادی دارد. در زبان اسپانیایی به آن جمجمه قندی یا Calavera نیز می‌گویند. برخلاف جمجمه های معمولی، جمجمه مکزیکی به دلیل تزئینات و رنگ های آن متمایز است.

جمجمه مکزیکی به عنوان پیشکش برای عزیزی که درگذشته ساخته و برای احترام به آن فرد طراحی می شود. برخلاف جمجمه معمولی هالووین، جمجمه مکزیکی یادآور اندوه، عزاداری و جشن را به طور همزمان در بر می گیرد.

جمجمه

جمجمه ها، به عنوان نمادهای مرگ و خطر اهمیت دارند. مانند اسکلت ها، جمجمه ها یادآور مرگ و میر انسان ها و ماهیت زودگذر وجود ما هستند.

خفاش 

ریشه‌های این نماد به سنت‌های باستانی بازمی‌گردد. خفاش ها نیز مانند جغدها جذب آتشی که مردم می افروختند می شدند.

خفاش ها به عنوان موجودات شبانه که عمدتا از حشرات تغذیه می کنند، به نمادی از جشن هالووین تبدیل شدند.

علاوه بر این، نماد خفاش هالووین با خون آشام ها مرتبط است و جذابیت وهم انگیز آن را تشدید می کند.

جنبه دیگری که خفاش ها را به عنوان یک نماد جذاب هالووین تبدیل می کند، وجود سه گونه از خفاش های خون آشام واقعی است که منحصرا از خون تغذیه می کنند. این خفاش‌های خون‌آشام توانایی خوردن بی‌صدا خون حیوانات یا حتی انسان‌ها را در هر بار تا نیم ساعت دارند.

اسکلت

اسکلت ها یادآور آشکار از اجتناب ناپذیر بودن مرگ هستند.

علاوه بر این، تاثیر بصری لباس‌ها با طرح اسکلت، و زیبایی تضاد رنگ سفید اسکلت و پارچه سیاه، به محبوبیت اسکلت در طول هالووین کمک می کند.

گربه سیاه

گربه سیاه، در میان تمام نمادهای هالووین، سفری پرفراز و نشیب را پشت سر گذاشته است تا جایگاه خود را در سنت های این جشن حفظ کند. از زمان های قدیم، گربه سیاه مملو از عواقب ناگوار بوده است، به طوری که گربه های زیادی قربانی سرنوشت وحشتناکی می شوند. 

درویدها بر این باور بودند که افراد بدخواه می توانند خود را به گربه تبدیل کنند. این امر باعث شد این گربه سانان را در قفس ببندند و آن ها را در آتش مقدس بیندازند.

بسیاری بر این باور بودند که جادوگران قدرت تبدیل شدن به گربه ها را دارند.

جالب توجه است که برخلاف چنین مفاهیم منفی، گربه سیاه در بسیاری از کشورهای دیگر معنای متفاوتی دارد و به عنوان منادی خوش شانسی در نظر گرفته می شوند.

شبح

ارواح همیشه جزء نمادهای اصلی هالووین بوده اند. اعتقاد بر این بود که حضور ارواح به دلیل نازک شدن دیوار بین قلمرو زنده ها و قلمرو مرده بسیار قوی است.

در شب هالووین، به طور گسترده ای بر این باورند که ارواح می توانند آزادانه در میان زنده ها سرگردان باشند. همچنین اعتقاد بر این است که ارواح به دنبال برقراری ارتباط مجدد با عزیزان خود و بازدید مجدد از خانه های قبلی خود هستند.

جادوگر

برخی نمادها به عنوان ماندگارترین و سنتی ترین تصاویر مرتبط با هالووین باقی می مانند. 

در فرهنگ سلتیک، جادوگران به عنوان شفا دهنده های زن ماورایی مورد احترام بودند. در واقع، اصطلاح “Witch” ریشه خود را در “Wicca” به معنای “عاقل” گرفته است.

با این حال، هنگامی که سایر ادیان شروع به ادغام با جشن سوون ها کردند، از هر چیزی که ماهیت ماوراء طبیعی داشت ترسیده و دوری گزید، از جمله جادوگران.

مسیحیت جادوگری را «منفور برای خداوند» می‌دانست. در نتیجه، جادوگران به نمادهای ماوراء طبیعی مرتبط با جادو و شر تبدیل شدند.

جک فانوس کش (جک خسیس)

منشاء نماد کدو تنبل را می توان به ایرلند باستان ردیابی کرد، جایی که سلت ها شلغم را به عنوان وسیله ای برای دفع ارواح شیطانی می تراشیدند و یک ذغال داغ داخل آن ها قرار می دادند.

از آنجایی که کدو تنبل بومی ایرلند نبود، نماد کدو تنبل محبوبیت پیدا نکرد تا اینکه ایرلندی ها در زمان قحطی سیب زمینی به آمریکا مهاجرت کردند. در این دوره بود که ایرلندی ها از استفاده از شلغم به حکاکی کدو تنبل روی آوردند.

این سنت برگرفته از یک افسانه ایرلندی قرن نوزدهم در مورد مردی به

نام “جک خسیس” نشات گرفته است. طبق داستان، جک خسیس شیطان را دعوت کرد تا با او نوشیدنی بنوشد. جک خسیس نمی خواست برای نوشیدنی خود پولی بپردازد، بنابراین شیطان را متقاعد کرد که خود را به سکه ای تبدیل کند که جک بتواند برای خرید نوشیدنی ها از آن استفاده کند. هنگامی که شیطان این کار را کرد، جک تصمیم گرفت پول را نگه دارد و آن را در جیب خود در کنار یک صلیب نقره ای قرار دهد، که مانع از تبدیل شیطان به شکل اولیه خود شد.

جک در نهایت شیطان را آزاد کرد، اما به شرطی که یک سال جک را آزار ندهد. سال بعد، جک دوباره شیطان را فریب داد تا برای چیدن یک میوه از درخت بالا برود. در حالی که شیطان روی درخت بود، جک علامت صلیب را روی پوست درخت حک کرد تا شیطان نتواند پایین بیاید تا اینکه شیطان به جک قول داد که ده سال دیگر او را آزار ندهد و روحش را تسخیر نکند. جک در نهایت شیطان را آزاد کرد.

اندکی بعد جک درگذشت. همانطور که افسانه می گوید، خدا اجازه نمی دهد چنین شخصیت ناخوشایندی وارد بهشت ​​شود. شیطان به قول خود مبنی بر عدم ادعای روح جک عمل کرد، اجازه نداد جک وارد جهنم شود. او جک را با ذغال سوزان به شب تاریک فرستاد تا راهش را روشن کند. جک ذغال سنگ را در شلغم کنده کاری شده قرار داد و از آن زمان تاکنون با آن در زمین پرسه می زند.

منبع: avada