اگر تا به حال به صدای ضبط شده خود گوش کرده باشید حتما با خودتان فکر کرده اید، “آیا واقعا من چنین صدایی دارم ؟!” همه ما هنگام صحبت کردن صدای خود را می شنویم، پس چرا بعضی وقت ها فکر می کنیم که صدای ضبط شده ما بسیار عجیب به نظر می رسد؟
یک پاسخ ساده وجود دارد. دکتر ییل کوهن، مدیر مرکز علوم شنوایی در دانشکده پزشکی پرلمن، دانشگاه پنسیلوانیا می گوید: “آنچه شما هنگام صحبت می شنوید همان چیزی نیست که دیگران از صدای شما درک می کنند. صدایی که شما در ضبط صوت می شنوید در حقیقت صدای واقعی شماست”.
سه استخوان کوچک به نام استخوانچه که در گوش میانی قرار دارند، مسئول اختلاف بین چیزی که فکر می کنید صدای شما مانند آن است و چیزی که دیگران از شما می شنوند، هستند.این استخوان ها دلیل اصلی نوع درک شما از صدایتان هستند.
پرده گوش در مقابل این استخوان ها قرار دارد و مرتعش می شود، که لرزش ها را به حلزون گوش (یک ساختار مارپیچ در گوش داخلی) منتقل می کند. حلزون گوش آن انرژی لرزشی (صدا) از محیط بیرون را به انرژی الکتریکی ترجمه می کند تا از طریق آن سلول های مغزی شما با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
تغییر دادن اطلاعات در خارج از بدن به چیزی که سلول های مغزی قادر به درک آن باشند را، عمل انتقال نامیده می شود و مسئول تولید چیزی است که افراد آن را “صدا” می نامند.
پردازش اطلاعات صوتی از طریق لرزش استخوانچه ها، انتقال استخوان نامیده می شود، در حالی که پردازش اطلاعات صوتی از طریق لرزش هوا در خارج از گوش های شما، هدایت هوا نامیده می شود. هر زمان که صحبت می کنید، مغز شما هم انتقال استخوان و هم انتقال هوا را ترکیب می کند تا صدا را حس کند.
هر موقع با یک منبع صدا روبرو می شوید (مثلا صدای یک ضبط صوت یا صدای یک انسان)، استخوانچه های گوش شما کمی لرزش می یابد، اما به دلیل نزدیک بودن دهان شما به گوشتان، صدای خود شما همیشه بلندتر است، بنابراین هنگامی که خودتان صحبت می کنید، ارتعاش استخوانچه ها شدیدتر هستند.
این امر موجب اختلال در تجزیه و تحلیل صحیح صدا توسط مغز می شود و شما صدای خود را بم تر می شنوید.
به همین دلیل، ممکن است متوجه شوید که صدای ضبط شده شما برای خودتان به مراتب بالاتر از آن چیزیست که در هنگام صحبت کردن می شنوید.
اما چرا نسبت به شنیدن صدای خود چنین واکنش منفی نشان می دهیم؟
تحقیقات نشان می دهد که مردم برای اینکه نسبت به صدای ضبط شده خود احساس بهتری داشته باشند، آن را کمی اصلاح می کنند.
به عنوان مثال دکتر کوهن می گوید: “افرادی که به صدای خود که در میکروفون صحبت کرده اند، گوش می دهند، به طور ناخودآگاه نحوه صحبت کردن را تغییر می دهند. وی افزود: “این درک اساسی از احساسی است که مردم هنگام شنیدن صدای واقعی خود دارند. به همین دلیل است که وقتی می شنوند که چقدر صدایشان متفاوت به نظر می رسند، تعجب می کنند.”
“تصور کنید که برای شش ماه نمی توانید در آینه نگاه کنید و در ذهنتان از تصویر خود یک درک خاصی دارید. در همین حال، در طول شش ماه اضافه وزن می گیرید. اگر پس از گذشت این زمان به آینه نگاه کنید قطعا شوکه می شوید.”
در حالی که مردم به طور کلی درک خوبی از صدای خود دارند، قوت و گام صدای آن ها می تواند متغیر باشد. افراد براساس اطلاعات پیرامونشان، تمایل دارند تغییرات جزئی در نحوه صحبت کردن خود ایجاد کنند.
تحقیقات حاکی از آن است که متغیرهای اجتماعی، مانند درک از محیط اطراف، باعث می شوند که فرد گام صدای خود را تنظیم کند.
جنبه های دیگر گفتار شما نیز می تواند تغییر کند. لهجه ها را می توان با آموزش حذف کرد و مربیان صدا می توانند به افرادی که خیلی تند حرف می زنند، کمک کنند.
اما تنها چیزی که در مورد تغییر صدای شما بعید است، آهنگ آن یا همان ریتمی است که با آن صحبت می کنید.
احتمالا آهنگ و ریتم صدا، محصولی از محیط فیزیکی و طریقه تربیت شما است، و دستکاری آن معمولا بسیار دشوار است. به طور کلی، مغز کار قابل توجهی را در پردازش و تفسیر صدا انجام می دهد.
نوشته مرتبط: چرا افراد کوتاه قد در معرض خطر دیابت هستند اما افراد قد بلندتر بیشتر به سرطان مبتلا می شوند
منبع:
