سارا فوربز بونتا – پرنسس آفریقایی که دخترخوانده ملکه ویکتوریا شد
در سال ۱۸۵۰ میلادی، ملکه ویکتوریا بر بزرگترین امپراطوری جهان سلطنت می کرد. چند ماه پس از به دنیا آوردن هفتمین فرزند از نه فرزندش، ویکتوریا با دختر یتیم جوانی آشنا شد که برای سلطنت به دنیا آمده بود.
سارا فوربز بونتا با چشمان خود ذبح شدن والدین، خواهر و برادرش توسط مهاجمان در آفریقای غربی را دیده بود. او که ربوده و به بردگی گرفته شده بود، در ۷ سالگی، وارد دربار قدرتمندترین ملکه جهان شد.
ویکتوریا تحت تأثیر هوش بونتا قرار گرفت و این یتیم را دخترخوانده خود اعلام کرد. ملکه از بونتا در خانه سلطنتی استقبال کرد اما زندگی این شاهزاده آفریقای غربی در میان استعمارگران سفید پوست میراث پیچیده ای را بر جای گذاشت.
سارا فوربز بونتا که بود؟
مردم یوروبا در آفریقای غربی در سال ۱۸۴۳ از تولد یک پرنسس جدید بنام آینا استقبال کردند. این کودک قبل از تولد شش سالگی تمام خانواده خود را از دست داد. پادشاه گزو، حاکم رقیب از داهومی، خانواده آینا را ذبح کرد و او را به اسارت گرفت.
دو سال بعد، یک کاپیتان انگلیسی به نام فردریک فوربز، به امید متقاعد کردن شاه گزو برای غیرقانونی اعلام کردن برده داری، به داهومی رفت. گزو مقاومت کرد، اما فوربز شاه گزو را متقاعد کرد که شاهزاده ۷ ساله یتیم را به او بدهد. فوربز به گزو قول داد تا این کودک را از طرف پادشاه سیاه پوستان به ملکه سفیدها هدیه کند.
پس از آن فوربز این دختر را با نام سارا غسل تعمید داد و او را سارا فوربز (نام خودش) بونتا (نام کشتی او) نامید.
فوربز در یکی از یادداشت هایش می نویسد: “این کودک یک نابغه کامل است. او اکنون به خوبی انگلیسی صحبت می کند و از استعداد بالایی در موسیقی برخوردار است … او از نظر استعداد یادگیری، قدرت ذهن و محبت بسیار بالاتر از هر کودک سفید پوست هم سن خود است.”
در سال ۱۸۵۰، کاپیتان فوربز آفریقای غربی را ترک کرد و به همراه سارا فوربز بونتا به انگلستان بازگشت.
بخوانید: زندگی غم انگیز و تراژیک جوزف مریک، مرد فیل چهره
یک شاهزاده آفریقایی به انگلیس ویکتوریایی می رود
کاپیتان فوربز نامه ای به ملکه ویکتوریا در مورد شاهزاده یتیم می نویسد. او به ملکه التماس می کند که سارا فوربز بونتا را تحت حمایت خود قرار دهد، زیرا نگران بود که بازگشت دختر به داهومی، زندگی اش را به خطر بیندازد.
در نوامبر ۱۸۵۰، ملکه ویکتوریا با بونتا در قلعه ویندزور ملاقات کرد. ویکتوریا دختر را “تیزبین و باهوش” یافت و به سرعت پذیرفت که از او حمایت کند. ملکه، بونتا را به خانواده ای نزدیک سپرد تا مسئولیت تحصیلات او را بر عهده گیرند. ملکه هزینه های زندگی دختر را بر عهده گرفت و رسما او را یک دخترخوانده سلطنتی نامید.
وقتی بونتا بیمار شد، ویکتوریا تصمیم گرفت تا او را به فریتاون، سیرالئون بفرستد. بونتا، چند سال بعد، به انگلستان بازگشت.
هوش و توانایی های موسیقیایی سارا فوربز بونتا معلمان را تحت تأثیر قرار داده بود.
ازدواج سارا فوربز بونتا
سارا فوربز در سن ۱۸ سالگی، در بین مردم به هوش و زکاوت شهره بود. در زمان اقامتش در برایتون بود که برای اولین بار به او پیشنهاد ازدواج داده شد. جیمز پینسون لابلو دیویس تاجر ثروتمند و مانند بونتا از مردم یوروبا بود.
در ابتدا بونتا این پیشنهاد را رد کرد. اما با تشویق ملکه ویکتوریا، سرانجام در آگوست ۱۸۶۲ در کلیسای قرون وسطایی که به تازگی بازسازی شده بود، با این تاجر ثروتمند ازدواج کرد.
در روز عروسی، بونتا به همراه ۱۰ واگن از شامل “خانم های سفیدپوست با آقایان آفریقایی و خانم های آفریقایی با آقایان سفیدپوست” وارد مراسم ازدواج شد و شانزده ساقدوش او را همراهی می کردند.
پس از عروسی، بونتا و جیمز به لاگوس، در نیجریه امروزی، نقل مکان کردند. اندکی پس از ازدواج، بونتا دختری به دنیا آورد و از طرف ملکه اجازه یافت نام این کودک را ویکتوریا بگذارد – ملکه نیز مادرخوانده او شد.
بونتا شغل معلمی را دنبال کرد و صاحب سه فرزند شد. وی آخرین بار در سال ۱۸۶۷ از انگلیس دیدار کرد.
سالهای پایانی زندگی سارا فوربز بونتا
در سال ۱۸۸۰، سارا فوربز بونتا بیمار شد و هنگامی که تنها ۳۷ سال داشت به دلیل بیماری سل درگذشت. ملکه ویکتوریا در سوگ مرگ دخترخوانده خود عزادار شد و رسما دختر بونتا ویکتوریا را به دخترخواندگی پذیرفت. ملکه ویکتوریا، دختر بونتا را با کمک هزینه های تحصیلی و مستمری حمایت کرد.
ملکه ویکتوریا با سارا فوربز بونتا مانند یکی از اعضای خانواده سلطنتی رفتار می کرد و او را مثل دخترش دوست داشت. هنرمند هانا اوزور، که اخیرا پرتره ای از سارا فوربز بونتا نقاشی کرده است، می گوید: تاریخچه بونتا “پیش فرض های ما در مورد وضعیت زنان سیاه پوست در انگلیس ویکتوریای را به چالش می کشد.”
به هر حال بونتا در جهان قرن نوزدهمی زندگی می کرد و به دلیل نژادش متفاوت با او رفتار می شد. به گفته دیوید اولوسوگای مورخ، انگلیسی ها شاهزاده آفریقای غربی را اثباتی بر “موفقیت های مأموریت تمدن انگلیس” می دانستند. برای مثال، مراسم عروسی بونتا، توجیه امپریالیست ها در انتقال کودکان سیاه پوست از آفریقا و پرورش آنها در جامعه سفیدپوست بود.
سارا فوربز بونتا از رابطه خود با ملکه ویکتوریا سود برد. با این حال اطلاعات اندکی در مورد نظر خود بونتا در رابطه با زندگی به عنوان دخترخوانده ملکه ویکتوریا در دست است. از سارا فوربز بونتا تنها چند عکس و یک کلمه با دستخط خودش باقی مانده؛ امضای سند ازدواجش با نام آینا.
