تقویت حافظه بیماران مبتلا به آلزایمر و زوال عقل با کاشت ایمپلنت در مغز

همه ما هر از گاهی، در به خاطر سپردن چیزها مشکل داریم. اما برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن شدید، مانند بیماران مبتلا به آلزایمر و زوال عقل، شدت این مشکلات در حافظه می تواند باعث ایجاد تغییراتی در زندگی آن ها شود. در چند سال گذشته، تلاش دانشمندان در بررسی نحوه استفاده از ایمپالس های الکتریکی و اثر آن در بهبود یادآوری در افرادی که مشکل حافظه دارند، نتایج چشمگیر داشته است. برای اولین بار، کاشت ایمپلنت درمغز بیماران، حافظه آن ها را بهبود بخشیده است.

مغز سالم با ارسال سیگنال های الکتریکی از طریق چندین ناحیه از مرکز حافظه، معروف به هیپوکامپ، ورودی حسی را به خاطرات تبدیل می کند. وقتی سیگنال به هر منطقه از مغز می رسد، مجددا رمزگذاری می شود.

بنابراین پس از رسیدن به مقصد نهایی خود، این سیگنال کاملا متفاوت از آن چیزی است که در ابتدا وارد شده است. اما هنگامی که قسمتی در هیپوکامپ آسیب دیده باشد، آن سیگنال نمی تواند به مقصد خود برسد و این امر مانع از شکل گیری حافظه می شود. به همین دلیل است که افراد مبتلا به بیماری هایی در این ناحیه از مغز، اغلب نمی توانند خاطرات جدیدی بسازند و تنها می توانند حوادثی را که قبل از آسیب مغز اتفاق افتاده است را بخاطر آورند.

در سال ۲۰۱۵، محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و مرکز پزشکی Wake Forest Baptist اعلام کردند که توانستند با موفقیت از تقلید مسیر سیگنال، یک “پروتز مغزی” را که در ترمیم حافظه نقش دارد، تولید کنند. برای آزمایش اثربخشی این پروتز، این تیم،  9 نفر از افراد مبتلا به صرع را که  قرار بودند برای معالجه تشنج مزمن، الکترودهایی در مغز آن ها قرار بگیرند را انتخاب کردند.

با کاشت الکترود حافظه، این بیماران قادر به ایجاد خاطرات جدید بودند. در مرحله بعد، آن ها این سیگنال ها را به مدل کامپیوتری که برای تقلید از فرآیند ساخت حافظه ایجاد کرده اند، وارد کرده و مشاهده می کنند که چگونه این سیگنال ها از یک منطقه به سیگنال های منطقه بعدی ترجمه می شوند. سپس این نتایج را با روندی که مغز انسان آن را انجام می دهد، مقایسه می کنند.

 با بیش از صدها آزمایش، این مدل کامپیوتری چگونگی ترجمه ی سیگنال ها با دقت ۹۰ درصد را پیش بینی کرد.

این مطالعه انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد که کاشت ایمپلنت در مغز امکان پذیر است. قدم بعدی اثبات کارکرد آن بود. برای این کار، محققان ۲۰  نفر دیگر از بیماران مبتلا به صرع را انتخاب کردند تا الکترودها را در مغز آن ها بکارند. سپس، مانند مطالعه ی قبلی سیگنال ها را هنگام انجام تمرینات حافظه، ثبت کردند.

پس از آن از بیماران تست حافظه گرفتند، اما این بار در پس از سپری شدن حدود یک سوم از زمان انجام تست، محققان سیگنال هایی که خودشان طراحی کرده بودند را به مغز فرستادند.

در تمام بیماران، این تحریک مغزی منجر به بهبود متوسط ​​۱۵ درصدی حافظه کوتاه مدت و ۲۵ درصد حافظه ی در حال شکل گیری شده است.

کاشت ایمپلنت در مغز در درجه اول به افرادی با مشکلات شدید حافظه مانند بیماران مبتلا به آلزایمر و زوال عقل کمک می کند. از این گذشته، این عمل جراحی برای افرادی که تنها در به خاطر سپردن نام دیگران مشکل دارند، روشی کاملا تهاجمی است. اما این امکان وجود دارد که این فناوری برای سایر بیماری های مغزی نیز قابل استفاده باشد. برای مثال، بررسی سیگنال های مغزی ایجاد شده در بینایی یا حرکت؛ پروتز مغز بهبود این مهارت ها را نیز ممکن می سازد.

نوشته مرتبط: داروهای ایمپلنت در بدن که با بلوتوث کنترل می شوند

مرجع