8 مخترع که اختراعشان موجب مرگ آن ها شد
اختراعات، بشر را از نظر علمی و اقتصادی به جلو سوق می دهند. اما همه اختراعات به پیروزی ختم نمی شوند. برخی شکست می خورند، و برخی دیگر به طرز غم انگیزی به مرگ ختم می شوند.
اگرچه امروزه تدابیر ایمنی به طرز چشمگیری بهبود یافته است، اما هنر اکتشاف و اختراع علمی به طور سنتی، یک کسب و کار ریسکی بوده است. مخترعین در تلاش برای جا به جایی مرزهای دانش، تمام عمر خود را وقف کار می کنند، اما برخی از این مخترعین به معنای واقعی کلمه جان خود را به اختراعاتشان داده اند. در اینجا به ۸ مخترع اشاره خواهیم کرد که قربانی اختراعات و اکتشافات خود شدند.
۸- هنری وینستانلی
در سال ۱۶۹۸، در سواحل انگلیس، هنری وینستانلی ۵۰ شمع را در بالای اختراع خود روشن کرد. فانوس دریایی ادیستون، اولین فانوس دریایی است که تاکنون بر روی صخره ساخته شده است. پنج سال بعد، بر اثر طوفانی که به “طوفان بزرگ” معروف شد، این فانوس دریایی سقوط کرد و هنری وینستانلی در حالی که مشغول به تعمیر این سازه بود، درگذشت.
۷- ماری کوری
ماری کوری که دو بار برنده جایزه نوبل شده بود، در ۴ ژوئیه سال ۱۹۳۴ و در سن ۶۶ سالگی درگذشت. علت مرگ او مسمومیت با اشعه ناشی از اکتشافاتی بود که او تمام عمر خود را صرف آن ها کرد. ماده رادیواكتیو رادیوم و پولیونیوم.
نوشته مرتبط: درخشش بی عیب و نقص ماری کوری ، یکی از بزرگترین دانشمندان تاریخ
۶- هری داگلیان
در سال ۱۹۴۵، اشعه (پرتو)، جان یک مخترع دیگر را گرفت. هری داگلیان، فیزیکدان، روی یک هسته بمب پلوتونیوم برای پروژه منهتن کار می کرد که به “هسته شیطان” معروف بود. هنگامی که هری داگلیان آجرهای کاربید تنگستن را در اطراف هسته جمع می کرد، به طور تصادفی یکی از آجرها رها شده و موجب یک فاجعه می شود.
با آنکه او بلافاصله آجر را برداشته و دستگاه را از انفجار باز داشت، نتوانست جان خودش را نجات دهد. او یک ماه بعد در اثر مسمومیت با اشعه درگذشت.
نوشته مرتبط: حقایق شگف انگیز پروژه منهتن و میراث آن پس از گذشت حدود یک قرن
۵- لی سی
در سال ۲۲۱ قبل از میلاد مسیح، چین، توسط حاکم سلسله شین، از یک سلسله پر از هرج و مرج، به یک کشور واحد تبدیل شد. در تحقق این هدف، سیاستمداران آن زمان از اصول قانونگرایی افراطی استفاده می کردند. نظامی از پاداش ها و مجازات ها که در خیابان ها اجرا می شد.
یکی از مهمترین چهره های موثر در گسترش سلسله شین، لی سی است، مردی که در حدود ۲۸۰ سال قبل از میلاد مسیح، در خانواده روستایی متولد شده بود. کسی که از یک منشی ساده در دولت محلی خود به یکی از با نفوذ ترین مردان در دربار امپراتوری تبدیل شد.
لی سی عملکرد سیاسی موثری داشت و خوش بیان بود و توانسته بود توجه و علاقه پادشاه شین (ژِنگ) و اولین امپراتور آن را به خود جلب کند. او با چرب زبانی پادشاه را به پذیرش بسیاری از سیاست ها، مانند رشوه دادن به دشمنان برای ترور افراد، فریب دادن دولت های همسایه با دروغ های آشکار و جمع آوری و سوزاندن همه کتاب ها به جز کتاب های پزشکی، پیش گویی و کشاورزی، متقاعد کرد.
لی سی مورد پسند پادشاه قرار گرفت، و بین سال های ۲۱۳ و ۲۱۹ قبل از میلاد مسیح به سمت نخست وزیری برگزیده شد، که او را به یکی از دو شخص برتر امپراتوری تبدیل کرد.
اگرچه لی سی بیشتر برای سوزاندن کتاب های علمی، مورد توجه دانشمندان چینی قرار دارد، اما دلیل دیگر شهرت او، اختراع شکنجه ای به نام “پنج مجازات” است. در این روش شکنجه و اعدام، ابتدا بینی، سپس یک دست و پای جنایتکار را قطع می کردند. سپس فرد عقیم شده و سرانجام از وسط به دو نیم تقسیم می شد.
سرانجام خود لی سی به جرم خیانت، با قوانین پنج مجازات که خود آن را بنیان نهاده بود، به اعدام محکوم شد.
نوشته مرتبط: ۱۰ اختراع از سلسله هان در چین که جهان را تغییر داد
۴- فرانس ریچلت
فرانس ریچلت، خیاط، مخترع و پیشگام چترباز فرانسوی متولد اتریش بود. امروزه از او بعنوان خیاط پرنده یاد می شود. او به خاطر پریدن از برج ایفل هنگام آزمایش یک چتر نجات پوشیدنی که خود آن را طراحی کرده بود و موجب مرگش شد، شناخته می شود.
این خیاط فرانسوی که فکر می کرد یک چتر نجات کاربردی را اختراع کرده است، درخواست دوستانش را در استفاده از آدمکی مصنوعی برای آزمایش این چتر نپذیرفت و در ۴ ام فوریه سال ۱۹۱۲ برای اثبات این ادعا به بالای برج ایفل رفت و پس از پریدن کشته شد.
۳- مکس والیر
ماکس والیر متولد ۹ فوریه ۱۸۹۵، در بوزن اتریش مجارستان (شهری که امروزه با عنوان بولزانو ایتالیا شناخته می شود)، هرگز موفق به دریافت مدرک پیشرفته علوم نشد.
با این حال، او اشتیاق زیادی به راکت ها داشت، و پس از خواندن کتابی از فیزیکدان و مهندس آلمانی، هرمان اوبرت با عنوان “با راکت در فضای بین سیارات”، اشتیاقش بیشتر از قبل شد.
گرچه این کتاب به موشک های دیگر سیارات پرداخته بود، اما والیر شروع به طراحی برنامه ای چهار مرحله ای و کار بر روی موتورهای استاتیک را آغاز کرد و به سمت توسعه وسایل نقلیه زمینی که با موشک ها کار می کردند، حرکت کرد.
با همکاری شرکت اتومبیل اوپل، والیر اولین اتومبیل موشکی جهان را ساخت. او در ادامه به ساخت چندین ماشین موشکی دیگر، که سرعت یکی از آن ها در سال ۱۹۲۸ به ۲۳۳.۴ کیلومتر در ساعت رسید، ادامه داد.
والیر موفق به ساخت موشک سوخت‌مایع شد. سپس وارد مرحله سوم برنامه خود یعنی ساخت هواپیماهای موشکی شد. این مرحله، آخرین مورد در تحقیقات او محسوب می شود، زیرا در ۱۷ می ۱۹۳۰ میلادی، موتور موشکی که با الکل کار می‌کرد در محل آزمایشش در برلین منفجر و موجب مرگ او شد.
۲- ویلیام بولاک
در سال ۱۸۳۲، انقلابی در دنیای چاپ با استفاده از دستگاه پرسی که توسط ریچارد هو ابداع شده بود، آغاز شد.
این دستگاه چاپ چرخشی، به طور پیوسته با رول کاغذ تغذیه می‌شد. این کار روند پرزحمت تغذیه تک برگه ای را که قبلا وجود داشت از بین برد و بار دیگر سرعت چاپ را به طور چشمگیری افزایش داد.
دستگاه بولاک می توانست تقریبا ۱۲۰۰۰ ورقه در ساعت چاپ کند. این دستگاه قادر بود توسط رول هایی با طول ۸.۰۴ کیلومتر، ورق های دو طرفه چاپ کند.
ماتسفانه پای ویلیامبولاک هنگامی که در حال تعمیر تسمه ی قرقره ای دستگاه بود، بین دستگاه گیر کرد و خرد شد. از آنجاییکه پای او خرد شده بود و لازم بود تا قطع شود، متاسفانه در حین عمل درگذشت.
۱- مایکل داکر
داکر در سال ۱۹۵۶ در بریتانیا متولد شد. او در سال ۱۹۷۵ به ارتش انگلیس پیوست و سرانجام خلبان شد و با هواپیماهایی مانند غزل، لینکس و بیوِر در آسمان های بریتانیا، آلمان، جزایر فولکلند و کانادا پرواز کرد. او پس از ترک خدمت، سرویس خدمه پرواز خود را آغاز کرد و بعدها شرکتی بنام Avcen Ltd تاسیس نمود.
در این شرکت بود که او اولین نمونه از وسیله پرنده خود را ساخت و آن را Jetpod نامید. Jetpod شبیه به یک هواپیمای کوچک بود و بی سر و صدا پرواز می کرد و به گونه ای طراحی شده بود که برای به پرواز در آمدن تنها به ۱۲۵ متر و برای فرود به ۳۰۰ متر فضا نیاز داشته باشد؛ مفهومی که مایکل آن را VQSTOL نامید (بلند شدن و فرود آمدن کوتاه).
داکر معتقد بود که با استفاده از این هواپیما می توان باند فرودگاه را در مناطق شهری احداث کرد و حمل و نقل از فرودگاه ها به مراکز شهر را بسیار سریعتر انجام داد و از این طریق بزرگراه های شلوغ را از بین برد. به عنوان مثال پیش بینی شده بود که این هواپیما (که حداکثر سرعت آن ۵۶۳.۳ کیلومتر در ساعت بود) می تواند در حدود چهار دقیقه، از فرودگاه هیترو به مرکز لندن برسد و تقریبا ۵۰ پوند هزینه دارد.
متاسفانه داکر هرگز نتوانست این هواپیما را به مرحله تولید برساند. در ۱۶ آگوست ۲۰۰۹، داکر یک نمونه اولیه هشت نفره Jetpod را به شمال کوالالامپو در مالزی برای پرواز آزمایشی برد. پس از سه بار تلاش ناکام، در چهارمین تلاش، مایکل داکر به همراه تاکسی پرنده خود سقوط کرد.
منبع
