چگونه یونانیان باستان می دانستند زمین گرد است؟

اگر با جنبش زمین صاف آشنا نیستید باید بگویم که این گروه از مردم اعتقاد دارند که زمین گرد نیست. هرگونه تصویر ماهواره ای از سیاره ما از دید این گروه یک دسیسه از طرف دولت پنداشته می شود. منطق آن ها دیده نشدن انحنای زمین در افق است. اما انسان از ۲۰۰۰ سال پیش می دانست که زمین گرد است و برای این فهمیدن آن به ماهواره نیاز نیست.

یونانیان باستان قبل از یافن شواهد کافی، به گرد بودن زمین اعتقاد داشتند. فیلسوف و ریاضیدان فیثاغورس به عنوان اولین شخص شناخته می شود که در ۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تئوری کروی بودن زمین را پیشنهاد داد. یک قرن بعد، افلاطون فیلسوف، تئوری مشابهی را پیشنهاد کرد و این ایده بین مردم بسیار محبوب گردید.

اما کسی که شواهدی برای این فرضیه مطرح کرد ارسطو بود. او سرمایه خود را صرف اثبات این موضوع کرد. ارسطو در سال ۳۰۰ قبل از میلاد مسیح کتابی تحت عنوان “در بهشت (On the Heavens) ” نوشت.

در این کتاب او چندین مدرک برای تئوری کروی بودن زمین مطرح کرد. برای مثال او به این موضوع اشاره کرد که در زمان ماه گرفتگی و هنگامی که سایه زمین بر روی ماه می افتد، مستقل از این که زمین در چه مرحله ای از چرخش قرار داشته باشد، سایه زمین بر روی ماه همیشه گرد است.

مدرک دیگر برای اثبات کروی بودن زمین این است که با توجه به موقعیتی که شما در زمین داشته باشید مکان ستارگان متفاوت خواهد بود.

ستاره هایی که در مصر دیده می شد از فاصله ۱۰۰۰ کیلومتر دورتر قابل مشاهده نبود. ارسطو همچنین به این موضوع اشاره می کند که نه تنها زمین گرد است بلکه آنچنان بزرگ هم نیست.

بعدها ارسطو مطالعات خود را گسترش داد. او نه تنها اثبات کرد زمین گرد است بلکه محیط زمین را نیز تنها به کمک خورشید و یک چوب دستی اندازه گیری کرد.

مردی با چوب دستی

اراتوستن یکی از برجسته ترین عالمان زمان خود بود. در سال ۲۴۰ قبل از میلاد او به عنوان رئیس کتابخانه اسکندریه (یک مرکز مرجع جهانی در یونان باستان ) گردید. این کتابخانه از نظر ابعاد در زمان خود بی همتا بود و به عبارتی گوگل زمان خود بود.

نوشته مرتبط: ۵ کشف بزرگ باستان شناسی در دهه گذشته

یکی از بلند پروازی های اراتوستن ایجاد یک نقشه جهانی بود. اراتوستن می دانست برای تحقق بخشیدن به این رویا نیاز به تخمین اندازه زمین است.

او داستان هایی در مورد یک چاه در شهر سین (Syene) و ویژگی منحصر به فرد آن شنیده بود. در زمان ظهر هنگامی که خورشید بر فراز آسمان قرار دارد، نور خورشید سایه زیر چاه را کاملا محو می کند. برای اینکه اراتوستن ببیند آیا همین اتفاق در اسکندریه نیز رخ می دهد، اراتوستن یک چوب را در راستای چاه در اسکندریه قرار می دهد. خورشید سایه ای را با زاویه ۷.۲ درجه روی  چوب ایجاد می کند.

او با در نظر گرفتن فاصله چاه با چوب (۸۰۰-۹۰۰ کیلومتر) و زاویه سایه ایجاد شده روی چوب محیط زمین را ۴۰ هزار کیلومتر تخمین می زند.

آیا حق با اراتوستن بود؟ به کمک تکنولوژی امروز ما می دانیم محیط زمین در راستای خط استوا برابر با ۴۰.۰۷۵ هزار کیلومتر است. این دقت برای یک نفر با چوب دستی چندان بد هم نیست. شما چه فکر می کنید؟ نظراتتان را با ما در میان بگذارید.

نوشته مرتبط: ۱۰ اختراع از سلسله هان چین که جهان را تغییر داد

برای دریافت داستان های این چنین در خبرنامه پیتونیک عضو شوید.

باز نشر مطالب سایت بدون ذکر نام و لینک مطلب سایت پیتونیک ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.

مراجع

مرجع شماره ۱