چاپگر سه بعدی کلید زندگی بر روی کره ماه
تمام ماموریت آپولو در ماه، تنها هشت روز طول کشید. اگر می خواهیم پایگاه هایی روی ماه، مریخ و یا سیارات دیگر بسازیم، در این صورت ماموریت فضانوردان ما ممکن است ماه ها و شاید سال ها بدون ارتباط با زمین طول بکشد.
اکنون پرسش این است که چگونه این افراد قادر خواهند بود تمام ابزار مورد نیاز خود در سیاره ای دیگر را تامین کنند. استفاده از موشک برای ارسال تمامی تجهیزات برای ساخت و ساز و تعمیر و نگهداری، در مدت اقامت طولانی این فضانوردان، بسیار هزینه بر خواهد بود.
اینجا جایی است که چاپگر سه بعدی به کمک ما خواهد آمد. چاپگر سه بعدی به فضانوردان این امکان را می دهد تا کلونی خود را با استفاده از مواد خام خود ماه بسازند.
تکنولوژی چاپگر سه بعدی معروف به تولید افزودنی، شامل مجموعه ای از تکنولوژی های پیچیده می باشد که قادر است با استفاده از طراحی دیجیتال، محصولات فیزیکی، با هر شکلی و هندسه ای را تولید کند.
این تکنولوژی هم اکنون نیز می تواند ابزار متنوعی را از موادی مانند فلز، سرامیک و پلاستیک بسازد که از آن ها می توان در تولید ابزارهای فضایی استفاده کرد.
چاپگر سه بعدی همچنین قادر است تا با کم ترین دخالت انسان، کارها را به انجام برساند. تنها کافی است این دستگاه را روی چاپ تنظیم کنید و منتظر محصول نهایی باشید. از اینرو از این تکنولوژی از راه دور قابل کنترل است.
از نظر تئوری، ما می توانیم قبل از سفر انسان به ماه (و یا سایر سیارات) چاپگرهای سه بعدی را به ماه بفرستیم تا قبل از رسیدن فضانوردان، ساخت و ساز را آغاز نمایند.
البته در این راه دشواری هایی نیز وجود دارد. چاپگرهای سه بعدی برای استفاده بر روی زمین ساخته شده اند. چاپگر سه بعدی برای اجرای یک طرح، به دما و میزان جاذبه به خصوصی متکی است. همچنین این تکنولوژی در حال حاضر از مواد بسیار ساده تری نسبت به سطح ماه و یا مریخ استفاده می کند.
چاپ با خاک سطح ماه
ماه پوشیده از رگولیت است. رگولیت یک ماده سست و پودری است که به دلیل میلیون ها سال بمباران شهاب سنگ ها بر روی سطح ماه ایجاد شده است.
این امر سبب تبدیل لایه های بالایی بستر خاک به یک ماده شبه جامد از ذرات به عمق چند میلی متر شده است.
حتی اگر از نظر تئوری قادر باشید از رگولیت برای تولید افزودنی استفاده کنید، برای استفاده از این مواد در ساخت بنا، به اجزاء پایه دیگری مانند آجر و سیمان نیاز خواهید داشت که آن ها نیز به افزودنی هایی از زمین برای ترکیب شدن نیاز دارند.
برای رسیدن به هدف استفاده از چاپگر سه بعدی در سیارات دیگر، به درک بهتر از مواد و چگونگی واکنش آن ها با چاپگر سه بعدی نیاز است.
در حال حاضر نمونه های رگولیت بر روی زمین بسیار محدود است اما با ورود انسان به عصر فعالیت های درون ماه، شاید مواد مورد نیاز برای آزمایشات بیشتر برای استفاده از چاپگر سه بعدی در ماه در دسترس قرار گیرند.
باز نشر مطالب سایت بدون ذکر نام و لینک مطلب سایت پیتونیک ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
