یویو تو کاشف داروی مالاریا – زنی که با کشف خود دنیا را نجات داد
در سال ۱۹۶۷، مائو تسه تونگ، بنیان گذار جمهوری خلق چین، یک جلسه برای انجام ماموریتی مخفی (“پروژه ۵۲۳”) برای یافتن درمانی برای مالاریا برگزار کرد. صدها سرباز، که در جنگل های پر از پشه های آلوده ویتنام می جنگیدند، با پشه مالاریا، آلوده می شدند و این بیماری باعث کشته شدن هزاران نفر در جنوب چین شد.
پس از آنکه دانشمندان چینی در ابتدا نتوانستند از مواد شیمیایی مصنوعی برای تهیه داروی مالاریا استفاده کنند، دولتِ مائو به طب سنتی روی آورد. براساس گفته مجله New Scientist، یویو تو (Youyou Tu)، یکی از محققان آکادمی طب سنتی چینی در پکن، که هم طب چینی و هم پزشکی غربی را مطالعه کرده بود، برای جستجوی یک داروی گیاهی دست به کار شد.
او در مجله ای گفته بود: “تا زمان شروع جستجوی من (در سال ۱۹۶۹) بیش از ۲۴۰ هزار ترکیب در ایالات متحده و چین غربال شده و هیچ یک نتیجه مثبتی نداشت. کار در اولویت اصلی بود و من مشتاق بودم تا زندگی شخصی خود را در این راه فدا کنم.”
پروژه یافتن داروی مالاریا، کاملا سخت گیرانه بود. او به همراه سه دستیار، هزاران روش درمانی سنتی چینی را مورد بررسی قرار داد و آن ها را بر روی موش ها آزمایش کرد. به نظر می رسید یک ترکیب از برگ های گیاه افسنطین چینی به نام Artemisia annua یا گَندِ واش، انگل های مالاریا را در خون از بین می برد.
آن ها هنوز راه حلی برای درمان مالاریا پیدا نکرده بودند و یویو تو برای یافتن داروی مالاریا، دستورالعملی که بیش از ۱۶۰۰ سال پیش در متنی با عنوان “نسخه های اضطراری” آمده بود را مورد مطالعه قرار داد. دستورالعمل این بود که یک دسته گند واش را در آب خیس کنید و سپس آب آن را بنوشید.
یویو تو متوجه شد که روش تهیه این ماده، یعنی جوشاندن گند واش، ممکن است به ماده فعال آن آسیب برساند. بنابراین او با استفاده از یک حلال اتر، که در دمای ۳۵ درجه سانتی گراد می جوشد، دستورالعمل جدیدی را تهیه کرد. وقتی این ترکیب روی موش و میمون آزمایش شد، ۱۰۰ درصد موثر بود.
قدم بعدی آزمایش دارو بر روی انسان بود. یویو تو برای اطمینان از بی خطر بودن این دارو، آن را روی خودش امتحان کرد.
پس از عدم ظهور هیچ گونه عارضه جانبی، آزمایشات بالینی برای افراد مبتلا به مالاریا آغاز شد و شرکت کنندگان تقریبا پس از یک روز از این بیماری پاک شدند.
تا به امروز، کشف یویو تو سریعترین راه درمان مالاریا است و درمان های ترکیبی مبتنی بر آرتمیسینین توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان اولین درمان و داروی مالاریا بدون عارضه، توصیه می شود.
براساس گفته کمیته نوبل، “یویو تو اولین کسی بود که نشان داد این ترکیب که بعدها آرتمیسینین نامیده شد، در برابر انگل مالاریا بسیار موثر است؛ چه در حیوانات آلوده و چه در انسان ها.”
برای سال ها، نقش یویو تو برای یافتن درمان مالاریا مخفی ماند. تا ۴۰ سال پس از کشف داروی مالاریا، هیچ کس نمی دانست این زن، داروی مالاریا را کشف کرده است. تا اینکه محققان موسسه ملی بهداشت به بررسی تاریخچه دارو پرداخته و دریافتند که یویو تو همان کاشف داروی مالاریاست.
یویو تو در بیانیه ای، داروی آرتمیسینین را “هدیه ای از طب سنتی چینی برای مردم جهان” خواند و از محققان خواست تا در جستجوی درمان بیماری های عفونی به گیاهان رجوع کنند.
بخوانید: ۱۰ اختراع از سلسله هان در چین که جهان را تغییر داد
منبع
