چرا نجات گونه های در حال انقراض مهم است؟
سلامت یک اکوسیستم (مجموعه جانداران یک محیط به همراه کلیه عوامل تشکیل دهنده آن محیط) توسط گیاهان و حیوانات آن حفظ می شود. هنگامی که گونه ها در معرض خطر انقراض قرار می گیرند، این یک نشانه از عدم تعادل اکوسیستم است.
تعادل اکولوژیکی اصطلاحی است که برای توصیف تعادل موجودات زنده مانند انسان، گیاهان و حیوانات و همچنین محیط آن ها به کار می رود. فتوسنتز (تبدیل انرژی نور خورشید به انرژی شیمیایی از طریق بافت‌های زنده) در اکوسیستم به ایجاد یک محیط مناسب که همزیستی همه موجودات را تثبیت کند، کمک می کند.
انسان در حفظ تعادل اکولوژیکی نقش اساسی ایفا می کند زیرا در مقایسه با سایر موجودات زنده بیشترین ظرفیت تفکر را دارد. در دسترس بودن غذای کافی برای همه موجودات زنده و پایداری آن ها بیانگر وجود تعادل زیست محیطی است. این تعادل بسیار مهم است زیرا بقا، وجود و پایداری محیط را تضمین می کند.
بقای کلیه موجودات، با تعادل اکولوژیکی واقعیت می یابد و گونه های مختلف به خاطر وجود این اکوسیستم های مطلوب، زنده مانده اند. اکوسیستم مطلوب تضمین می کند که هر ارگانیسم همانطور که انتظار می رود رشد و تکثیر یابد. تعادل اکولوژیکی نیز مهم است زیرا منجر به تداوم در به وجود آمدن ارگانیسم ها می شود. تعادل اکولوژیکی تضمین می کند که هیچ گونه خاص مورد سوء استفاده یا استفاده بیش از حد قرار نگیرد.
به همین دلیل است که همواره فعالیت های انسانی مانند کشاورزی و بهره برداری از منابع برای جلوگیری از تخریب بیش از حد جنگل ها بررسی می شوند. جنگل زدایی منجر به خشکسالی می شود، خشکسالی باعث کاهش تولید مواد غذایی و در نتیجه کمبود مواد غذایی می گردد و غذای ناکافی باعث گرسنگی و بعدا مرگ می شود. از این رو وجود برخی گونه ها کاهش می یابد.
علاوه بر این، تعادل زیست محیطی باعث ثبات ارگانیسم ها و محیط می شود. این تعادل، محیط مناسبی را برای تکثیر و شکوفایی موجودات زنده ایجاد می کند. تعادل در اکوسیستم، محیطی پایدارتر و عاری از ناهماهنگی های زیست محیطی (سیل، گرسنگی ناشی از خشکسالی، طوفانی را که ممکن است همه چیز و شکار و شکارچیان را از بین ببرد)، ایجاد می کند.
تعادل در اکوسیستم نیازمند تلاش جمعی برای اطمینان از ایجاد یک محیط پایدار است. فعالیت های انسانی بر ثبات محیط زیست تاثیر می گذارد. برای مثال کاشت درخت و کاهش میزان جنگل زدایی از تغییرات نامطلوب آب و هوا جلوگیری می کند.
حفظ این تعادل دشوار است: از بین رفتن یک گونه اغلب باعث از بین رفتن گونه های دیگر می شود. هنگامی که گرگ های خاکستری تا حد انقراض در پارک ملی یلوستون شکار شدند، جمعیت Beaver (نوعی جانور جونده) نیز به میزان قابل توجهی کاهش یافت. این امر به این دلیل بود که گوزن های شمالی بدون وجود گرگ به عنوان شکارچی، گیاهان زیادی را برای بقا در زمستان مصرف می کرد و غذای کافی برای Beaver ها وجود نداشت.
اما چرا نجات یک گونه دیگر باید برای ما به قدری مهم باشد که تلاش و هزینه های زیادی را برای حفظ بقای آن ها صرف کنیم؟ نجات گونه های در حال انقراض (گیاهان و حیوانات) چه سودی برای ما دارد؟
حفظ گونه های در معرض خطر برای انسان نیز مهم است. اکوسیستمی که به خوبی متعادل باشد، محیط را تصفیه می کند و به ما هوای تمیز برای تنفس، یک سیستم آب سالم برای پشتیبانی از زندگی دریایی متنوع و زمین های قابل کشت برای تولید محصولات کشاورزی می دهد.
اکوسیستم متعادل همچنین گیاهان منحصر به فرد با خواص دارویی برای ما فراهم می کند، که به عنوان پایه داروهای ما محسوب می شوند. وقتی اکوسیستم در خطر باشد، سلامتی خودمان در معرض خطر قرار می گیرد. با نجات گونه های در معرض خطر، در نهایت خود را نجات می دهیم.
قانون فعالیت برای گونه های در معرض خطر (ESA) در سال ۱۹۷۳، به منظور جلوگیری از از دست دادن سریع زندگی گیاهان و حیوانات به تصویب رسید. ESA که اغلب به عنوان “گوهر تاج” قوانین محیط زیست خوانده می شود، مسئولیت نجات گونه های زیادی را که قبلا در آستانه انقراض بودند از جمله عقاب طاس (عقاب سرسفید)، گرگ خاکستری و گیاه دریای کالیفرنیا، را به عهده داشته است.
چرا محافظت از گونه های دیگر برای ما بسیار مهم است؟
۱- اهمیت زیست محیطی
اکوسیستم های سالم به گونه های گیاهی و جانوری به عنوان پایه و اساس محیط زیست، وابسته هستند. هنگامی که گونه ای در معرض خطر قرار می گیرد، این نشانه آن است که اکوسیستم به آرامی در حال از بین رفتن است. از بین رفتن هر کدام از گونه های گیاهی و حیوانی، باعث از بین رفتن گونه های دیگر در اکوسیستم آن گونه می شود.
انسان ها برای تصفیه و پاکسازی محیط زیست، به اکوسیستم های سالم وابسته هستند. بدون جنگل های سالم، چمنزارها، رودخانه ها، اقیانوس ها و اکوسیستم های دیگر، هوای تمیز، آب و زمینی برای زندگی نخواهیم داشت. اگر اجازه دهیم محیط زیستمان آلوده شود، سلامتی خودمان را به خطر می اندازیم.
۲- اهمیت پزشکی
بیش از ۵۰٪ از ۱۵۰ داروهای تجویزی پرمصرف، در اصل از گیاه یا یک محصول طبیعی دیگر تهیه شده اند. متاسفانه، فقط حدود ۵٪ از گونه های شناخته شده گیاهان برای مصارف دارویی مورد آزمایش قرار گرفته اند و هزاران گونه گیاهی وجود دارند که هنوز شناسایی نشده اند.
هر ساله ده ها هزار انسان در کشورهای غربی در اثر بیماری هایی که هیچ درمان شناخته شده ای برای آن وجود ندارد، می میرند. علاج این بیماری در نهایت ممکن است از گیاهان حاصل شود. بنابراین، ما باید از همه گونه ها محافظت کنیم.
نوشته مرتبط: آیا استفاده از داروهای گیاهی بی خطر است؟
۳- زیبایی شناسی/ تفریحی
صنعت توریسم کشورهای غربی به دلیل صنعت چند میلیون دلاری و اشتغال زا، وابسته به گونه های گیاهی و جانوری و اکوسیستم آن ها است. همه ساله میلیون ها نفر از مناطق طبیعی ایالات متحده بازدید و در فعالیت های مربوط به حیات وحش شرکت می کنند.
سرویس خدمات این کشور هر ساله بیش از ۲۰۰ میلیون بازدید کننده از پارک های ملی را ثبت می کند. اقتصاد محلی این مناطق از فعالیت های مرتبط، با این بازدیدها بسیار بهره مند می شود. حفظ تنوع زیستی کشور جنبه ای فوق العاده مهم برای بقای صنعت سفر و توریسم است.
۴- اهمیت كشاورزی
کشاورزی همچنین نقش مهمی در حمایت از گونه ها ایفا می کند. کشاورزان اغلب به عنوان طرفدار اصلی حفظ منابع طبیعی شناخته می شوند. بسیاری از کشاورزان بخش هایی از زمین های خود را به عنوان زیستگاه حیات وحش اختصاص می دهند و همچنین با همکاری گروه هایی مانند Trout Unlimited برای احیای زیستگاه های رودخانه و جریان آب برای ماهی ها و خزندگان در معرض خطر و تهدید انقراض فعالیت می کنند.
علاوه بر این، خویشاوندان وحشی محصولات زراعی مشترک، حاوی ماده ژنتیکی مهمی هستند که برای حفظ این محصولات زراعی مورد نیاز هستند. از این خویشاوندان می توان برای اطمینان از مقاومت محصولات زراعی به بیماری و در عین حال کسب اطلاعاتی برای تولید محصولات جدید، استفاده کرد.
چگونه می توان از گونه های در معرض خطر محافظت کرد؟
اگرچه گونه های در معرض خطر بسیاری در سراسر جهان وجود دارند، اما تلاش های باورنکردنی نیز برای نجات بسیاری از آن ها در حال انجام است.
دولت ها، سازمان های غیرانتفاعی، سازمان های بین المللی، جوامع محلی و افراد برای محافظت و احیای سطح جمعیت با یکدیگر همکاری می کنند و کمپین هایی را برای آگاهی بخشی و مشارکت دیگران در حفاظت از حیات تشکیل می دهند.
به عنوان یک فرد، می توانید با یادگیری و افزایش آگاهی در مورد گونه های در معرض خطر در منطقه خود و در سراسر جهان، تغییر ایجاد کنید.
یک روش پایدار برای انجام این کار، مشارکت به عنوان یک داوطلب، همکاری با دولت ها و سازمان ها در پروژه های موجود است.
باز نشر مطالب سایت بدون ذکر منبع و لینک مطلب سایت pitoonik.com ممنوع است.
منابع
